پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه :ظاهر آنچه قرار است دیده شود فدای آنچه که نباید دیده شود گردیده است. ظاهرا آنچه را که بر رویش ایستاده ایم تا رشد کنیم و تکامل یابیم و سپس امتحان پس دهیم قرار نیست حس گردد. و قرارار نیست برایش برنامه داشته باشیم. گویا قرار است همچنان بر بالای رنگین کمانهای تخیل پرواز کنیم و مردم را با محو تماشای آن از توجه به محیط دور نگهداریم. گویا قرار نیست صدای اره ای که بر درخت زندگی و طبیعت حیات آفرین وارد می شود,بشنویم .

صدای استغاثه بز و کل کوهی و شوکای خوشرنگ بوزیل و سکوت سیروان و خفه شدن بل و سوختن هزاران بلوط و ون و .. و حاشیه های پرزباله جادها و سقوط درختان ,انقراض سوره هراله و لاله واژگون و  صدای ماشین بر یالها و ارتفاعات و صدای امواج تهاجمی ملخ های سرخ فام خرداد, انحصاری شدن چشمه های موجود در دل کوهستان  را بشنویم.

گویا قرار نیست صدای شهریه اجباری آموزش و پرورش را بشنویم.

گویا قرار نیست صدای بهداشت و درمان پرهزینه ای که می بایست رایگان باشد را بشنویم.

و قرار نیست بیکاری 12 درصدی عمومی و 22 درصدی تحصیل کردگان را ببینیم و برایش راهکار ارائه کنیم.

گویا قرار نیست بر اصوال راکد قانون اساسی انگشت نهیم!

گویا باید بر ابر توهم و خیال و رنگ و احساس پرواز کنیم ! آیا وظیفه نماینده مجلس نیست که با ارئه طرحهای مناسب از طریق مشاورین اندیشمند همه این گرفتارهای ریز و درشت بر پهنه ایران زمین را حل نماید؟

اما ( به غیر از دو مصاحبه)  کسی به ذائقه قشر عظیم  کاربران سایت های محلی و دلنوشته های عزیزان اهمیت نداد. کسی نگرانی های محیط زیستی دلواپسان این حوزه را درک نکرد. دوازده نامزد داشتیم که بعضا تکلیفشان را روشن و خود را وامدار فلان جناح نامیدند و بقیه هم جسته و گریخته و بعضا در گمنامی مهلت تبلیغ را سپری نمودند.

 انگار قرار نیست مردم درک کنند که نماینده کارش چیست و وظیفه اش چیست؟ و نامزدها چه برنامه ای برای آینده این ملت دارند. انتظارمی رود نامزدهای عزیز در این وادی بی پاسخ گذاشتن بسیاری از پرسشها  و عدم توجه به فراخوانی سایت ها برای مصاحبه و ارائه برنامه ها همچنان بر شعار عشیره و طایفه و ایل تبار و بعضا راست و چپ تکیه دارند , به وحدت مردم و آرامش و امنیت وهمزیستی سالم  و  آینده این مردم و توازن بین تعاملات محیط طبیعی و مردم اهتمام ورزند. کاش میدانستیم این مردم برای امنیت و استقلال  کشور و راندن استعمارگران و حفظ وحدت و یکدلی هزینه های بسیار سنگینی پرداخت کرده اند. به راستی امروز روز امتیاز گیری نیست بلکه روز پس دادن دیونی است که بر عهده همه ماست و بویژه آنانکه با کاندیدا شدن اعلام نمودند, می توانند ستونی از 290 ستون استقلا ل این سرزمین باشند.

اما جا داشت که نامزدهای عزیز با شناخت بهتر, و با یک اهتمام ملی , بعضا به نفع هم کنار می رفتند و با ارائه یک برنامه مدون و هدفمند وارائه به آحاد جامعه به تصمیم گیری درست مردم کمک می کردند.

امید است روزی فرا رسد که کرسی مجلس را نه از برای خود بلکه برای ملت خود بخواهیم و کاش تشنه خدمت باشیم و همچون رزمنده ای که خودر را در میدان مین می غلطاند تا معبری باز کند, معبر بازکن گره های کور معیشت این مردم و سنگرسازان بی سنگر دفاع از موجودیت و پیشرفت و تعالی آن باشیم و همچنانکه سفره های تبلیغی را رنگین می کنیم سفره زندگی مردم را با عناصر ضروری برای زندگی پر کنیم.

کاش سایت های محلی هم بجای فرهنگ سازی و معرفی کاندیداهای انتخابات  بدنبال کسب درآمد از تبلیغات انتخاباتی نبودند و با مردم آن بودند که می بایست باشند.

و کاش خود بودیم و فرزند اورامانات و کمی از طبیعت رنگینش دفاع می کردیم و از فرهنگ اصیلش مایه می گذاشتیم .

 انشاء الله جمعه از بین عزیزان بهترینی انتخاب کنیم که مستقل باشد و فکرش و رائ یش مال مردمش باشد.