پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه : یک صفحه معمولا سفید که تمامی ندارد، دو دست برای تایپ که البته گاها بدون آنها هم می توان نوشت! یک ذهن آماده و یک جهان پیچیده به هم متصل که منتظر است تا نظر و تحلیل های بشریت را به هم منتقل کند! برایش فرقی نمی کند که این بشر در کجا نشسته و با چه امکاناتی می نویسد، همین را می فهمد که باید انتقال دهد.

اگر این دل نوشته یا مطلب از ذهنی بزرگ در روستایی دورافتاده اورامانات باشد؛ که به تازگی به تجهیزات و اینترنت پرسرعت متصل شده است یا از ذهنی مسموم که در مکانی نامعلوم به قصد تخریب شخصیتی به آسانی مطلبش را لود می کند. حال که بحث داغ و به روزی مانند انتخابات به راه است که چه بهتر! دنیایی است مجازی که کمتر پیش می آید کسی یقه ات را بچسپد که چرا چنین و چنان گفتی؟!

تاریخ مناظرات انتخاباتی و کمپین های تبلیغاتی شاید عمری به درازای فهم بشریت داشته باشد. البته در قدیم الایام سنگ نبشته ها و جنگ نامه ها، افسانه ها و قطعه های نظم و نثر در وصف و ستایش حاکمان روزگار بود و در واقع عملکرد شاهان زمانه را توصیف و تمجید می کرد، تا مردم عادی آنها را مطالعه کرده و در جریان امور قرار بگیرند. اما به هر حال آنهانیز یک نوع تبلیغات در عرصه ارتباطات و رسانه های دسته جمعی به شمار می رفتند. اگرچه بعد از انجام کار صورت می پذیرفت! تبلیغاتی که بعد از انجام عمل مهمی، پیروزی در  جنگ و …. به راه می افتاد.

زمانی گوتنبرگ دستگاه چاپ را اختراع کرد؛ به قول مارشال مک لوهان(جامعه شناس و فیلسوف بزرگ کانادایی)؛«تمام دست آوردهای کشورهای غربی در زمینه تکنولوژی از صنعت چاپ ناشی شد زیرا پیش از آن بشر هرگز اندیشه ساختن اشیای مشابه را به کمک حرکت و تکرار یک دستگاه مکانیکی در ذهن خود نداشته است.»

به دیدگاه منفی مک لوهان هم در ارتباط با صنعت چاپ و کتاب خوانی کاری نداریم!! بلکه به تاثیری که این صنعت بر انقلاب های جهانی و فراگیر شدن آموزش و تحولی عظیم که در روند اطلاعات و فرهنگ نوشتاری داشت می پردازیم. از قرن شانزدهم به بعد جهان شاهد انقلاب های عظیمی شد که ابتدا در هلند، انگلستان و سپس در آمریکا و فرانسه رخ داد.که البته با پراکندگی و انبوهی جمعیت نیاز به ابزارهایی که اطلاعات را از فاصله دور مخابره کنند بیشتر شد. اختراع رادیو  و سپس تلویزیون این فاصله ها را به شدت کم کرد.  تا اینکه ابرشاهراه های اطلاعاتی؛ که دنیای مجازی و شبکه های اجتماعی مصادیق آن هستند، به تمام معنا رویای دهکده جهانی مک لوهان را محقق کردند.

همه ما در روستایی زندگی می کنیم که به آسانی فشردن همین صفحات کیبورد،اخبار و اطلاعات مورد نظرمان را دانلود می کنیم یا نظرات شخصی مان را به سمع و نظر دیگران می رسانیم! روستایی که واقعا نمی دانیم آیا روستا باقی مانده است یا خیر؟!! فرهنگ عشیره ای و تعصبات خودمان را هنوز هم با خود در این دهکده کوچک یدک می کشیم یا خیر؟ آیا همانگونه که در چند جمله پیش به آسانی یک پاراگراف از تاریخ ارتباطات و رسانه های دسته جمعی گفته شد، فرهنگ استفاده از شبکه های اجتماعی هم به این سادگی قابل توضیح است؟!

هم اکنون در جهانی زندگی می کنیم که لازم نیست کشوری را فتح کنی تا بخواهی از خود سنگ نبشته ای به یادگار بگذاری. آنقدر فاصله ها کم شده است که به سادگی می توان کمپین و گروه تبلیغاتی راه اندازی کرد و آدرس و تفکرات آن را با همه به اشتراک گذاشت و برای قرن ها از خود فرهنگی و سخنی به یادگار گذاشت. اما به چه بهایی؟! با تخریب دیگران و با رعایت نکردن قوانین و مقررات می توان رقابتی سالم را به هیجانی زودگذر تبدیل کرد که دَینِ دنیا و آخرت را به دنبال خواهد داشت؟! طرفداران شخص خاصی به سادگی پشت همین دستگاه ها می نشینند و متاسفانه شروع به تخریب شخصیت و وجهه افرادی می کنند که شاید خود آن شخص هم از این نوشته ها اطلاعی نداشته باشد. عکس هایی که با نرم افزارهای مختلف دستکاری شده اند و …

به راستی چرا به این چنین جایگاهی رسیده ایم؟ به جای اینکه طرفداری بدون تعصب و واقعی از کاندیدا یا نامزد انتخابی مورد نظر خود باشیم به دنبال خورد کردن شخصیت سایر کاندیداها می گردیم. این حرکت اشتباه ما هم در این دنیا از لحاظ قانونی و مدنی قابل پیگیری است و هم بر اساس آموزه های دینی همه ادیان عملی ناشایست و غیر قابل بخشش است. حق الناس ، کم دینی بر گردن افراد نیست که به آسانی قابل بخشش از طرف خدا و البته بنده گانش باشد.

کاربرانی که مطلبی را به صورت یک پیام عادی در صفحه گروهی در تلگرام یا فیس بوک و … منتشر می کنند؛ شاید به عواقب نظر دادنشان واقف نباشند. اما باید مراقب فکر و ایده هایمان باشیم که بعدها نظر و نوشته ای می شود که شاید زندگی ای را ویران یا آباد می کند! همین انتشار نظرات، عکس ها و یا فیلم هایی که از نظر ما بسیار عادی جلوه می کند، می تواند بسیار تاثیرگذار باشد.

شاید بهترین زمان انتشار این مطلب هم اکنون می باشد؛ زیرا که متاسفانه تبلیغات زودهنگام گروه های مختلف طرفدار نامزدها شروع شده است و امیدواریم که با انتشار این مطلب همه گروه های طرفدار؛ تک تک افراد عضو طرفدار؛ مشاوران و حتی خود کاندیداها مراقب رفتار انتخاباتی و تبلیغاتی خود در این شبکه های اجتماعی باشند که خدایی ناکرده شخصیت کسی را به آسانی درج یک مطلب زیر پاهایمان له نکرده و به راحتی هر مطلب، عکس یا فیلمی را منتشر نکنیم.

اگرچه مردم منطقه اورامانات؛ مردمی فهیم و آگاه هستند و به آسانی با شخصیت و زندگی افراد بازی نمی کنند؛ اما نباید اجازه دهیم این فرصتی که در دنیای مجازی برای کاندیداها و شناخت بهتر آنان پیش آمده خدایی نکرده به تهدیدی برای وجهه اجتماعی آنان و تخریب شخصیت و زندگیشان منجر شود.

کوثر فخری خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه