پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه : “اگر نیاز نداری بذار و اگر نیاز داری بردار” جمله ساده ای که این روزها بر بسیاری از دیوارهای این مرز و بوم نقش بسته و دلهایمان را به اینکه هنوز هم کورسوی امیدی به زنده بودن انسانیت و توجه به نیازمندان 
به دور از هرگونه ریا، تبلیغات و فرمایشی بودن وجود دارد، روشن کرده است. تفاوتی نمی کند چه کسی اولین دیوار مهربانی را در کدام نقطه کشور ایجاد کرد مهم اقدام خودجوش مردمی بود که با فرا رسیدن فصل سرد سال همنوعان نیازمند خود را فراموش نکردند و در حد توان خود به آنها یاری رساندند. و این اقدام نیک آنقدر مورد استقبال قرار گرفته که در مدتی بسیار کوتاه نه تنها تمام نقاط کشور را در نوردیده بلکه توجه بسیاری از رسانه های خبری بزرگ جهان را نیز به خود جلب کرده است (1).
مردم شهر پاوه و برخی نقاط شهرستان هم از روز جمعه ۱۱ دی ماه اقدام به این کار زیبا و خداپسندانه کردند اما نکته ای که نگارنده این دلنوشته را بر آن داشت تا بنویسد رویه متفاوتی است که در ادامه خواهد آمد.
آنچه که از سایر شهرهای همجوار خود شاهد آن بودم، در تمامی شهرهایی که این اقدام اجتماعی پا گرفته است . معمولا ، کسانی که به این مکان مراجعه می کنند بدون هیچ مزاحمتی و بازرسی از طرف شخص یا مسئولی ، پوشاک خود را آنجا گذاشته و برعکس کسانی که نیازمندند بدون اینکه رصد شوند ، مایحتاج خود را بر می‌دارند.
آن چیزی که بنده به عنوان یک شهروند به این مکان مراجعه کردم نگاه نظارتی برخی دست اندرکاران این اقدام خداپسندانه بود ، به گونه ای که ناظر اعمالی از جمله چک کردن اجناس ، کنترل های غیر معمول و نوعی فضای نظارتی خاص بودم.
پرسش اساسی این است آیا اگر کسی محتاج باشد می تواند به راحتی در عین حفظ آبرو و حیثیت خود و خانواده اش به دیوار مهربانی پاوه مراجعه کند و مایحتاج خود را بر دارد؟ بر اساس آنچه که شخص بنده مشاهده کردم ، بدون شک ، مستمند و محتاج واقعی هرگز این کار را نخواهد کرد.
به نظر می رسد ، فلسفه دیوار مهربانی روز اولی که برپا شد این بود که افرادی ناشناس بدون هیچ مزاحمتی لباسهای اهدایی خود را به آنجا برده و در مقابل کسانی که به این لباسها احتیاج دارند بدون هیچ گونه مزاحمتی و بدون دیده شدن و یا تحقیر شدن ، مایحتاج خود را برداشته و با دعای خیری از آنجا دور شوند.
حتی در طی این چند روز متوجه شدم تعداد کثیری از مراجعان به این دیوار با بنده هم رای بوده که آیا رویه حاضر می تواند دیوار مهربانی پاوه را در رسیدن به اهداف اولیه و بنیادین آن سوق دهد؟ انگیزه ای که حتی باعث مکتوب کردن دلنوشته حاضر شد.
هر چند برخی معتقدند که اگرچه دیوار مهربانی طرحی کاملاً مردمی است، اما نیازمند نظارت مردم و مسئولان است تا در آن خدای ناکرده سو استفاده ای صورت نگیرد اما از سوی دیگر برخی هم معتقدند آنهايي كه سوءاستفاده مي‌كنند ، هم نيازمند هستند. دیدگاه نوشته حاضر بر روی رویکرد دومی است.
رویکردی که با احترام به مخاطبان این کار زیبا ، بتواند فضایی آرام ، منطقی و بدور از نگاه نظارتی باشد . پیشنهاد نخست دلنوشته حاضر انتقال این دیوار به مکانی خلوت تر و کم حاشیه تر است. به عنوان مثال یکی از مکانهای دیوار مهربانی شهر سنندج بدون هیچگونه نظارتی در یک خیابان فرعی و خلوت برپا شده است. پیشنهاد دوم کانالیزه کردن نظارت دوستان عزیز در بخشی از ساعات روز به منظور جداسازی اجناس و پوشاک اهدایی است.این اقدام حتی می تواند در ساعات پایانی روز انجام گیرد.
لازم به ذکر است نگارنده با احترام به بانیان این امر و استقبال از آن ، دست بوس تمام انسان هایی است که با ترویج حس انسان دوستی ، روح سرزمین مان را با اخلاقیات زیبا و انسانی صیقل می دهند اما به نظر می رسد حذف برخی نظارت های غیر لازم و غیر معمول می تواند عملکرد دیوار مهربانی پاوه را بهتر کرده و به نوعی فراگیرتر عمل نماید.
- گزارش بازتاب امروز از دیوار مهربانی
