ج 10 فروردین 1403 ساعت 15:27

نخستین نشریه زیست محیطی کردستان منتشر شد

نخستین نشریه زیست محیطی کردستان منتشر شد

به گزارش سلام پاوه : سنندج-ماهنامه فرهنگی اجتماعی «چیا» نخستین نشریه ای زیست محیطی کردستان که مدتی است مجوز انتشار گرفته است اولین شماره آن منتشر شد. به گزارش سلام پاوه و به نقل از خبرگزاری کردپرس ماهنامه فرهنگی اجتماعی «چیا» با رویکرد غالب زیست محیطی و با گستره توزیع استان کردستان، نخستین شماره خود […]

به گزارش سلام پاوه : سنندج-ماهنامه فرهنگی اجتماعی «چیا» نخستین نشریه ای زیست محیطی کردستان که مدتی است مجوز انتشار گرفته است اولین شماره آن منتشر شد.

به گزارش سلام پاوه و به نقل از خبرگزاری کردپرس منشریه چیااهنامه فرهنگی اجتماعی «چیا» با رویکرد غالب زیست محیطی و با گستره توزیع استان کردستان، نخستین شماره خود را منتشر کرد که با انتشار این نشریه استان کردستان برای نخستین بار صاحب یک نشریه در حوزه محیط زیست شد.

هدف از انتشار این ماهنامه درج و انتشار مطالبات و فعالیت های زیست محیطی بوده و بر ا اساس فرخوان و درخواست خود نشریه دوستداران محیط زیست می توانند از طریق این ماهنامه دغدغه ها و نوشته های خود را منتشر کنند.
نشریه چیا آعلام کرده که این نشریه از بستر و زمینه های سخن می گوید که بسیار فراگیر است و ارتباط مستقیم با نفس کشیدن و ماندن یا نابودی نسل بشر و همه موجودات زنده روی زمین دارد و از همه فعالیت های مدنی و زیست محیطی از جانب هر فرد، سازمان و گروهی حمایت کرده و دست دوستی و همراهی آنها را صمیمانه می فشارد.

دفتر مرکزی ماهنامه چیا در مریوان قرار دارد و به صاحب امتیازی و مدیرمسئولی امید رشیدی منتشر می شود.

یک پاسخ برای “نخستین نشریه زیست محیطی کردستان منتشر شد

  • ناشناس در تاریخ آبان 19, 1394 گفت:

    رسم الخط زاگرس را دیدم جالب آمد و در نگاه اول فکر کردم غلط است. اما
    زاگرس يا زاگروس از بيش از هشت دهه پيش و از اواخر دوره قاجار از طريق ترجمه آثار نويسندگان اروپايي (و بعضا از زبان یونانی) و به همان سبك و سياق اروپايي اش وارد زبان فارسي شده و سپس بر روي نقشه ايران نيز گذاشته شد. ظاهرا مشيرالدوله حسن پيرنيا اولين كسي است كه واژه زاگرس را در حاشيه صفحه 2 كتاب خود بنام « تاريخ ايران از آغاز تا انقراض ساسانيان» آورده است مشيرالدوله خود تاكيد نموده كه اروپايي ها چنين (يعني زاگرس ) نامند.

    بعد از نوشته پيرنيا بارها به اشتباه از زاگرس به نام كوه يا دره نامبرده شد كه برداشت نادرستي است زيرا واژه زاگرس همانگونه كه اكنون مي دانيد و مي دانيم بخش گسترده اي از شمال باختري تا جنوب خاوري ايران را با بيش از 240 نام از رشته كوه ، دشت ؛ دره ، رود و شهر و بخش و روستا در استانهاي آذربايجان ؛ كردستان ؛ كرمانشاهان و اصفهان و خوزستان و بالاخره لرستان را شامل مي شود . زاگرُس رشته‌کوهی در غرب ایران است.بعضی معتقدند ریشه این نام اوستایی است. در زبان اوستایی زاگر Za-G’R’ به معنای کوه بزرگ است. اما نظری که بیشتر مورد تایید است این است که این کلمه از نام مهاجران هند واروپایی ساکن در این منطقه معروف به زاگارثی/ساگارتی (Zagarthians / Sagarthians ) گرفته شده. این رشته‌کوه از کرانه‌های دریاچه وان در ترکیه آغاز شده و تا استان‌های فارس و کرمان ادامه می‌یابد. دامنه‌‌ی این رشته‌ کوه به‌ شمال عراق نیز امتداد دارد. نام قدیمی این رشته‌کوه در زبان فارسی پاطاق و پیش از آن کهستان (در عربی جبال) و پهله بود.
    البته بنظر بنده این کوهها منشاء خاک رس بود و ترجمه مادر رس(خاک) و یا رس زا بودن تعبیر و تفسیر جالبی است. “زاگ” در بعضی گویش های کوردی به معنی زاده شده و رس هم که خاک رس است. پس مادر خاک رس مناسب بنظر می رسد.