به بهانه روز خبرنگار…/ کوثر فخری
پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه : هفده روز از مرداد یک تابستان گرم و زیبا می گذرد. امروزش، اما روز دیگری است! چشمهایش؛ گاهی به آیینه مینگرند و نگاهی نه چندان غریبه را میشناسند. این نگاه، نگاه کیست و باید برای چه کسانی ببیند؟! گوشهایش؛ همچنان که مکانی برای شنیدن همهمههای دور و نزدیک است؛ […]
- ۱۸ مرداد ۱۳۹۴
- کد خبر 19565
- 4 دیدگاه
پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه : هفده روز از مرداد یک تابستان گرم و زیبا می گذرد. امروزش، اما روز دیگری است! چشمهایش؛ گاهی به آیینه مینگرند و نگاهی نه چندان غریبه را میشناسند. این نگاه، نگاه کیست و باید برای چه کسانی ببیند؟! گوشهایش؛ همچنان که مکانی برای شنیدن همهمههای دور و نزدیک است؛ هرازگاهی به دنبال ندایی آشنا ساکت میشوند! حتی گوش هایش نیز متعلق به دیگران است! انگار قدمهایش هم آهستهتر و سنگینتر از همیشه شدهاند و دیگر دستهایش نیز به گونهای دیگر قلم را بر روی کاغذ میرقصانند و با خود زمزمه می کند: من به این قلم و به این مردم متعهدم… آری! امروز، روز خبرنگار است. یک روز در سالی که سیصد و شصت و چند روزش را حتی در روزهای تعطیل به دنبال شکار خبری، لحظهی ناب عکسی، گزارشی و … گذشته، ولی امروزش اندکی متفاوت است. تاملی کوتاه به حرفهاش، اندک نظری هم به خویشتنش! روزی که روز اوست! روز خبرنگار…
شعار همیشگیاش این است؛ شعاری که به آن عمل کرده است:«همه باید آگاه باشند و مطلع» اینکه به درستی و به موقع، خبری، گزارشی، عکسی و یا فیلمی را با سخاوت و وجدان آسوده به دست مخاطبانش برساند، آری! سهمش از حرفهاش همین وجدان آسوده است. خبرنگار، روزنامه نگار و گزارشگری که در وهله اول عشق به کارش او را به این شغل میکشاند و سپس عشق به مخاطبینش او را در این شغل کمدرآمد و یا به جرات میتوان گفت پردردسر، ماندگار میکند. اگر این حرفه در شهری دورافتاده در مرزهای غربی کشورش و در شهرستانی مانند شهرستان پاوه باشد و در سایتی یا در نشریه ای محلی کار کند، بهیچوجه از ارزش های شغلیاش کم نمیکند.
آگاهی از گذشته اطلاع رسانی و خبررسانی، به ما کمک میکند که بیشتر با ویژگیهای خبررسانی و خبرنگاری آشنا شویم؛ تاریخی که سری به درازای تاریخ بشریت دارد! این متن خلاصه شده، برگرفته از کتاب مبانی ارتباطات اجتماعی دکتر دادگران بی ارتباط با این روز نیست که:” انسان همیشه به دنبال کشف واقعیتهای زندگی بوده و هست و با کسب اطلاعات بیشتری از هستی، سعی در شناخت خود و معنا بخشیدن به زندگی اش است. پس انسان با ارتباط برقرار کردن با همنوعانش، پروسه اطلاع رسانی و خبررسانی را شکل داد. خبررسانی از زبان شفاهی، که قرنها انسانهای اولیه را به هم پیوند میداد، آغاز شد و تا اختراع خط همچنان محدودیت مکانی و زمانی داشت. بعد از اختراع خط این محدودیت برطرف شد و با اختراع دستگاه چاپ، در قرن شانزدهم، آموزش و اطلاع رسانی به صورت تودهای و همگانی درآمد. اما این اختراع،از لحاظ اطلاع رسانی جوابگوی پراکندگی و انبوهی جمعیت بشر نبود و ابزارهایی مانند برق و تلگراف سهولت کار را بیشتر کردند و درنهایت پس از اختراع رادیو، تلویزیون، کامپیوتر و …این عملیات ارسال ماهواره به فضا بود که اخبار را با سرعت نور در سراسر جهان پراکنده ساخت.”(1)
همانطور که در متن دکتر دادگران اشاره شد انسان اولیه، حس کنجکاوی نسبت به اطرافش و همه هستی داشته و این احساس زمینه ساز برقرار کردن ارتباطات انسانی بوده و هست. پس خبرنگار، خبرساز و گزارشگر، در طول تاریخ تاثیر به سزایی بر بشریت گذاشته و با انتقال اطلاعات مختلفی می توان ادعا کرد که تاریخ روابط بین انسان ها را شکل داده است.
نقش اطلاعات در تمامی کشورها بسیار برجسته و مهم است. تا جاییکه که می توان ادعا کرد که ارزش کشورها و قدرت آنها بر اساس بیشترین تولید و نگهداری اطلاعات در آنها سنجیده میشود. سرژ چاکوتین در اثر معروفش«تبلیغات سیاسی، وسیلهای برای تجاوز به خلق» میگوید:«با استفاده از وسایل ارتباطی میتوان از طریق تکرار نمادها یا شعارها، توده های وسیع انسانی را شرطی ساخت؛ عاداتی تازه در آنان پدید آورد و آنها را در جهت مطلوب به حرکت در آورد و همین امر اساس موفقیت تبلیغات نازی ها بوده است.».
امروزه هر شخصی میتواند؛ با کمی استعداد نگارش و علاقه به خبررسانی؛ در هر مکانی، قلم به دست بگیرد، پشت سیستم خانگی اش بنشیند و تایپ کند یا حتی با گوشی همراهش در شبکههای مختلف خبری و رسانهای مطلبی بنویسد. دنیای امروزی ما با وجود عظمتش بسیار کوچکتر از دهکدهای شده است، زیرا زمان انتقال یک خبر از فشردن صفحه کلید یک کیبورد و آپلود آن مطلب تا دانلود کردن و مطالعه آن توسط کاربران فاصله دارد؛ که زمان بسیارکمی است. در حالیکه امکان دارد در یک دهکدهی بدون امکانات اکنون دنیا، زمان طولانی تری برای انتقال یک خبر صرف شود.
مهار و انتقال اطلاعات قدرت زیادی میآفریند و دنیای امروزی صحنهی رقابت رسانههاست. در این میان خبرنگاران هستند که باید حرفهای عمل کرده و با ذوق و استعداد خاصی که دارند و با توجه به اطلاعات و اندوخته هایشان، به زبانی ساده و در کمترین زمان ممکن، خبرها و گزارش هایی واقعی را به دست مخاطبانشان برسانند. رسالت واقعی یک خبرنگار این است که در مسیر اصلی و مناسب خود به عنوان فردی کنجکاو و شجاع؛ پیگیر مسائل روز و به دور از وابستگی ها، هیچگاه تحت فشار دیگران قرار نگیرد و کارش را به صورت حرفهای و صحیح انجام دهد.
مناسبت این روز بهانهای شد تا با نوشتن این مطلب از خبرنگاران هم ولایتیم که بدون هیچ چشمداشتی در سایت ها و نشریات مختلف شهرستان پاوه، فعالیت میکنند یادی شود؛ از آنان که چشم های همیشه بینایی هستند که برای مردم میبینند و گوش های همیشه شنواییاند که برای همگان میشنوند و با وجدانی آسوده دست به قلم و دوربین خبری میبرند تشکر کنم و دست مریزادی به همه آنان باشد. امیدوارم که خبررسانی و اطلاع رسانی در سطح شهرستان پاوه به صورت حرفهای تر و صحیح تری در مسیر رسالت واقعی خودش گامهایی مستحکم تر بردارد.
کوثرفخری
کارشناس روابط عمومی
مرداد 1394
سلام آقای زامیاد، شما پیشکسوت همه ما هستید، متشکرم
باسلام واحترام و عرض سپاس وقدردانی از خانم فخری ، بنده نیز روز خبرنگار ،روز نکو داشت قلم، کرامت رسانه وروز عهد دوباره برای انتشار دانایی را به شما تبریک عرض مینمایم .
فخری جان دست مریزاد ب خودت خووب نوشتی روزت مبارک بانوی خبرنگار !
متشکرم خانم یا آقای لطفی،البته من خودم رو خبرنگار به حساب نمیارم!هرازگاهی مطلبی مینویسم، ولی متاسفانه مدتیه به دلیل مشغله های زیاد از خبرنگاری فاصله گرفتم.