پ 09 فروردین 1403 ساعت 19:43

بل و سمن های محیط زیستی / محمود رستمی تبار

بل و سمن های محیط زیستی / محمود رستمی تبار

پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه : روز دوازدهم اردیبهشت گروه نجات چشمه بل با دعوت از سمن های غیر دولتی استانهای کردستان و کرمانشاه در پی آن بود که بتوان مسئولین محترم کشور و وزارت نیرو را متقاعد سازد که “چشمه بل باید بماند.” بل بعنوان یک آیه و نشان الهی بخشی از آیات بیکران […]

پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه : روز دوازدهم اردیبهشت گروه نجات چشمه بل با دعوت از سمن های غیر دولتی استانهای کردستان و کرمانشاه در پی آن بود که بتوان مسئولین محترم کشور و وزارت نیرو را متقاعد سازد که “چشمه بل باید بماند.” بل بعنوان یک آیه و نشان الهی بخشی از آیات بیکران الهی است که علاوه محمود رستمی تباربر منافع مادی دارای ارزش معنوی و فرهنگی است. بل با آن حجم آبدهی بسیار بالا و با کیفیت عالی از نعمات بشماری است که دامن زیبای اورامانات را رنگین تر ساخته است.

بل یکی از مخازن بسیارمهم آبی کشور است که سالهاست جز استفاده توریستی و آنهم بصورت بسیار محدود و گرفتن چند قطعه عکس یادگاری برای منطقه و مردمانش نفع مادی نداشته است. مسئله بسیار نگران کننده آن است که وزارت نیرو بعنوان مدیر منابع آبی نیز در این زمینه اقدام خاصی انجام نداده است. تا آنجا که در مطالعات محیط زیستی نادیده گرفته شده است. به راستی بل به تنهایی چندین سد مهم ارزش داشت چرا که خالق آن میلیونها متر مکعب آب را بدون کمترین هزینه در درون زمین ذخیره ساخته و با بهترین کیفیت در اختیار بشریت قرار داده است. حال حامیان محیط زیست هنگامی فریاد” بل باید بماند “سرداده اند ، که بل جراحت های شدیدی برداشته و سد دارایان با سرمایه گذاری هنگفت دولت در حال مدفون ساختن آن در درون خود است.

البته طرح نجات بخشی کانی بل در دست اقدام است که امیداوریم یک طرح مثمر بوده و تنها پروژه و آزمایش یک آزمون و خطا نباشد و هزینه های صورت گرفته و زحمات کارگران عزیز به هدر نرود. اما سخن اصلی به سمت سمن هایی است که عناوین محیط زیستی را بر خود نهاده اند. سمن های محیط زیستی که به نظر می رسد برای آنکه به NGO های واقعی و علمی و مسئولیت پذیر در قبال جامعه و محیط زیست محلی و جهانی تبدیل شوند راه بسیاری در پیش دارند. سمن هایکه بجای آنکه به دفاع علمی و منطقی از محیط زیست و خواسته هایشان برآیند ، یا خود را در حد رفتگران محیط زیست تنزل جایگاه داده و یا اینکه با فریادهای احساسی در پی تهیج جامعه هستند. تهیجی که به نفع محیط زیست و جامعه ما نیست. سمن ها ی محیط زیستی کشور و بویژه در منطقه ما و کردستان به شدت سیاست زده هستند. این سمن ها نه جهانی فکر می کنند و نه منطقه ای عمل می نمایند.

در مراسمی برگزار شده برای نجات بل هیچکدام طرح و برنامه مناسبی برای ارائه نداشتند و جز چند شعر و سرود هیجانی و حماسی حرفی برای گفتن نداشتند. دوستانی که هم صحبت فرمودند جز لزوم تخریب سد های و عدم انتقال آب به خارج از مرزهای حوزه های آبخیز کشور سخن دلگرم کننده ای نداشتند. و با ردیف کردن یکسری از مشکلات یا در پی طرح خود هستند یا پیش برد اهداف خود و یا سهم خواهی . البته باید حق ابه های حوزه های آبخیز واقعا محاسبه و در همان حوزه ها هزینه گردد که تحقق این هدف لازمه اش حضور افرادی قوی و دانشمند در مراجع قانونگذاری و دانشگاهی است.

البته سیاست کشاورزی زده کشورمان در حال کشتن و انهدام همه منابع آبی است که نمونه اش کشت خیار و هندوانه در دشتهای روانسر است . ابی که با پیش بینی های جهانی در دو دهه آیند حکم مرگ و زندگی را برایمان ایفا خواهند کرد. ولی بانیان سمن های عزیز کشور بایستی دارای سواد محیط زیستی گردند و بنیه علمی و اجتماعی و جهانی خود را تقویت نمایند.

با روندی که در پیش گرفته اند نه تنها نفعی برای محیط زیست کشور ندارند بلکه ممکن است از نظر اجتماعی نیز پذیرش لازم را نداشته و موجب لوث شدن امر توسعه و آموزش محیط زیست گردند. شاید بخش اصلی دوستان این کمپین خود حداقل تعهدات محیط زیستی را مراعات نکرده و با استفاده از مواد یکبار مصرف آنهم غیر گیاهی به وجه خود آسیب وارد ساختند. خلاصه اینکه دوستان پیکر نحیف و بیجان و خالی از تنوع جانوری را با سیاسی بازی تخریب نسازید. محیط زیست محل رسیدن به اهداف سیاسی نیست. جهانی فکر کنید و محلی عمل کنید. آنچه دیدم خلاف آن بود.

8 پاسخ برای “بل و سمن های محیط زیستی / محمود رستمی تبار

  • رستمی تبار در تاریخ اردیبهشت 16, 1394 گفت:

    حدمت دوستان عزیزی که در باره مطلب فوق اظهار نظر فرمودند چه آنانانیکه نظر محترمشان که تایید شده و شاید آنانیکه نظراتشان ممکن است تایید نشده باشد عرض سلام دارم.
    به راستی دغه بنده همان دغدغه شما نسبت به همه اجزاء محیط زیست و حتی انسان بعنوان بخش انفکاک ناپذیر آن است.
    اما بنده فقط هشداری دادم که انشاء الله این سمن ها بتوانند بصورت اصولی و زیر بنایی به اهداف عالیه خود یعنی حفظ توازن محیط زیست از طریق ایجاد تغییر رفتار مثبت در انسان را برسند. اگر واقعا هدف محیط زیست باشد هیچ کسی نمی تواند نسبت به آینده این عزیزان اظهار نگرانی کند ولی ترسم از آن است که نردبان رسیدن دیگران به اهدافشان شویم.
    بنده هم شخصا هرگاه به جایی بروم رفتگر طبیعت خواهم بود، اما هدف یک سمن نباید اینکار باشد باید کاری کند که طبیعت و حتی سطوح شهر و روستا به رفتگر مشخصی نیاز نداشت باشد.
    موفق باشید.

  • سمن يار در تاریخ اردیبهشت 16, 1394 گفت:

    جناب آقاي رستمي تبار

    شما كه اينگونه بر سمن ها مي تازيد و آنها را بي سواد مي خوانيد. آيا از اصول اوليه هيدرولوژي و هيدروليك آگاهيد؟ آيا طرح نجات بل را مطالعه نموده ايد ؟ چند درصد احتمال موفقيت وجود دارد ؟ بدون منطق و دليل اميدوار بودن به چه معني است ؟!

    در ضمن مگر رفتگر طبيعت بودن كسر شأن است ؟ حتما از نظر شما جمع آوري زباله هاي رها شده در كوهستان ها وظيفه افراد دون پايه اجتماع است ؟!!

  • هجیجی در تاریخ اردیبهشت 15, 1394 گفت:

    دوستدار بل عزیز
    این توجهات ( به قول شما) چه سودی برای من یا شما یا منطقه یا چشمه بل داشته است؟!!
    نگاهی به دهانه بل بیاندازید تا سقف بتن شده و در واقع بل خفه شده و از بین رفته است؟!!!!
    این کارها هیج نتیجه ای ندارد لطفاً کمی منطقی فکر کنید.

  • همسایه در تاریخ اردیبهشت 15, 1394 گفت:

    همانظور که آقای رستمی اشاره نموده و آقای ضیایی هم تاکید نمودند بایستی به فکر گرفتن سهم خودمان از سد باشیم
    باغات مان در حال خشک شدن هستند شهر و روستای مان آب خوردن ندارند آنگاه آب منطقه ما را به جایی دیگر انتقال می دهند.
    وظیفه ماست که تلاش نماییم تا بخشی از این آب به ما داده شود.
    به امید آن روز

  • دوستدار بل در تاریخ اردیبهشت 15, 1394 گفت:

    (بر تاریکی لعنت مفرست چراغی برافروز)
    اتفاقاً تمامی توجهات حال حاظر به چشمه بل مدیون همین سمن های به قول اقای رستمی تبار غیر حرفه ای می باشد.

  • ضیائی در تاریخ اردیبهشت 15, 1394 گفت:

    ضمن تقدیر از جناب آقای رستمی تبار به سبب اهتمام شان به مسایل محیط زیستی اورامانات، چند نکته را یادآور می شوم:
    – همانطور که می دانیم محیط زیست و شاخه های وابسته به آن از رشته های دانشگاهی بوده و تحصیل در آنها سبب آموختن مسایل زیست محیطی، تهدیدات و راه چاره ها می شود. نکته ای که در سمن های ظهور یافته در این خصوص دیده می شود فقیر بودن این انجمن ها از لحاظ علوم زیست محیطی بوده و یا یه عبارتی متخصصین این علوم در بین این عزیزان کمتر دیده می شود. این مسئله می تواند در درازمدت آسیب هایی را به این انجمن ها وارد سازد که امید است با تلاش در جذب این افراد و حصول علوم محیط زیستی دیگر افراد، این خلا پوشش داده شده و تخصص در کنار دغدغه و پشتکار سروران بتواند بهتر و راحت تر مشکلات را حل و فصل نماید.
    – همت والای این عزیزان و تلاش در حفظ چشمه معدنی و ارزشمند بل به سبب ارزشهای فوق العاده از لحاظ شرب، محیط زیست، گردشگری، تاریخی، فرهنگی و … ستودنی بوده و بیانگر اراده و توان این شهروندان در حفاظت از محیط زیست پیرامون می باشد. اما نکته ای که وجود دارد این است که بنظر می رسد در این مقطع زمانی دیگر دستیابی به این آرمان یعنی حفظ چشمه بل و حفاظت از کیفیت آن به سهولت امکان پذیر نبوده از اینرو پیشنهاد می شود که تمامی وقت و انرژِی خود را بر روی جبران اسیب های وارده بر محیط زیست به دلیل احداث سد داریان و تونل های انتقال معطوف نماییم. با این روش است که می توان از وارد آمدن صدمات بیشتر به محیط طبیعی ممانعت نمود و در مسیر جبران برخی از آنها نیز حرکت نمود.
    اختصاص حق آبه از سد داریان و خطوط انتقال به منطقه می تواند سبب حفظ و احیای جنگلهای زاگرس، توسعه و بهبود باغات و فضای سبز منطقه، توسعه اکوتوریسم با نگاه به توسعه پایدار، ایجاد اشتغال و …. گردد.

  • دوستدار محیط زیست در تاریخ اردیبهشت 14, 1394 گفت:

    شما که در آن جلسه حضور داشتید، و فرصت مناسبی برای بیان نظرات عملی و کاربردی خود داشتید چرا طرح و برنامه خود را بیان نکردید؟؟؟ تخریب و بیان نکات منفی همیشه کار آسانی است! این کمپین حداقل توانسته توجه زیادی را به کانی بل جلب کند و موضوع را رسانه ای کند البته راه حلهای نجات بخشی را هم ارائه داده که شما از آن بیخبرید. شما به عنوان نظریه پرداز محیط زیست، جز نظریه پردازی برای کانی بل چه کار دیگری کرده اید؟؟!! بهتر است اگر کار حرف یا کار مثبتی از ما بر میاید آنرا انجام دهیم، اگر نه، کسانی را که در این راه کار میکنند کمک کنیم، و اگر آنرا هم نمیتوانیم انجام دهیم سکوت کنیم!!! و در کار کسانی که از وقت و اعتبار و جیب خود مایه گذاشته اند، کارشکنی نکنیم!!!

  • سمن در تاریخ اردیبهشت 14, 1394 گفت:

    با سلام خدمت آقای رستمی تبار
    آیا می دانید که طبق استانداردهای جهانی از هر حوزه آبریز تنها 20 درصد سهم انسان است و بقیه سهم اکوسیستم است ؟ شما که جهانی فکر می کنید !!!!!! و محلی عمل می کنید چه پیشنهادی دارید ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

پاسخ دادن به سمن لغو پاسخ