گه وله از کوهستان تا سفره مردم
به گزارش سلام پاوه : وجود طبیعت بکر و داشتن کوهستانهای بلند و گونه های مختلف جانوری و گیاهی باعث شده است منطقه اورامانات و بخصوص شهرستان پاوه از لحاظ آب و هوایی جاذبه های خاصی نسبت به دیگر مناطق کشور داشته باشد . همزمان با امدن بهار و رویش دوباره زمین و درختان کوهستانهای […]
- ۱۱ اسفند ۱۳۹۳
- کد خبر 13973
- 9 دیدگاه
به گزارش سلام پاوه : وجود طبیعت بکر و داشتن کوهستانهای بلند و گونه های مختلف جانوری و گیاهی باعث شده است منطقه اورامانات و بخصوص شهرستان پاوه از لحاظ آب و هوایی جاذبه های خاصی نسبت به دیگر مناطق کشور داشته باشد .
همزمان با امدن بهار و رویش دوباره زمین و درختان کوهستانهای بکر شهرستان پاوه پناهگاهی می شود برای رویش گیاهان دارویی و خوراکی که مردم طبیعت دوست و علاقمند به کوهستان با شناختی که از این گیاهان و طبیعت دارند از این نعمتهای خدادادی بهرمند می شوند.
گیاه گه وله یکی از گیاهان خوراکی دارویی می باشد که در مناطق خاصی از شهرستان رشد می کنداین گیاه به واسطه مزه و فواید خود موردتوجه اقشار مختلف مردم شهرستان است و هرساله در اوایل بهار عده ای با رفتن به کوهستان و جمعآوری این گیاهان آنها را به خانه برده و علاوه بر استفاده خوراکی خود و خانواده ی خود مشاهده می شود در میادین مختلف شهر این گیاه لذیذ به قیمتهای بالایی به فروش می رسد .
آقای صباح ولدبیگی از دوستدارن محیط زیست و فعالان کوهنوردی در یکی از صعود های خود روایتی تصویری از رشد این گیاه در کوهستان تا رسیدن این گیاه بر سر سفره های مردم تصاویری آماده کرده است که تماشای آن خالی از لطف نیست .
خواص درمانیش هم اگه می نوشتی خوب می شد .
سلام
این همه مراحل داره اخرش چی !!!اصلا از مزش خوشم نمیاد 🙂
نوش جان همه
کاک صباح دهنم آب افتاد ممنون
سلام دستون درد نکنه اقای ولدبیگی
اخ خدا بازم شروع شد تا زمستون غذامون شده (دوین و شلمین) به زبان فارسی دوغیا”و ببخشید شلمین هنوز معادل فارسیش نیومده :::::::::
حالا بهاره مونم شده این غذا ها ؟؟؟؟
ویک سوال خیلی ذهنمو مشغول کرده سس گوجه فرهنگی رو اون سفره چکار میکنه تا جای که من دیدم و خوردم رب انار بوده حالا؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
عالی و دلنشین
با شهروند موافقم
تصاویری زیبایی بود…احسنت
وی خوا نه ورو مه له ره والله تامش بیتامن!!!ممنون از کاک صباح بسیار جالب بود
چه زیبا و دل افزا و مشعوف خاطر است نگاهی به رنگ خونین رخسار گووله کوهستان نشین ,خاک نمین زنده به نفس باد صبا را کنار زدن ,چشم خونین باز کردن و محو تماشای تیغ طلایی خورشید عالم تاب و سر بر آسمان لاجوردی سایدن از روی نخوت که آمدم با رنگی سرخ و قامتی کمانی وسنبله های از شفای ناخوشی که پروردگار عالم خواص و مزه طعم و لذت و درمان را در وجودم جمع کرده است تا آن را شفای اشرف موجودات و رنگین نمودن خوان آدمی کنم این همه را حکمتی است تاآدمی نعمتی را که به کف آورده است به غفلت نخورد و دادار و رازق عالم امکان را به بزرگی یاد کند .