ج 10 فروردین 1403 ساعت 14:28

سرمایه گذاران یا پولداران شهرم !/ صهیب قادری

سرمایه گذاران یا پولداران شهرم !/ صهیب قادری

پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه : زندگی امروزه  بخاطر وسایل ، امکانات و تکنولوژی به قدری پیچیده شده است که بسیاری از جهات اهداف زندگی قربانی روش ها می گردد و به نوعی راه و روش جایگزین خود هدف شده است. اگر نگاهی به وضعیت شهر پاوه بیاندازیم خواهیم دید که در تاریخ این شهر […]

پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه : زندگی امروزه  بخاطر وسایل ، امکانات و تکنولوژی به قدری پیچیده شده است که بسیاری از جهات اهداف زندگی قربانی روش ها می گردد و به نوعی راه و روش جایگزین خود هدف شده است.

اگر نگاهی به وضعیت شهر پاوه بیاندازیم خواهیم دید که در تاریخ این شهر تاکنون این قدر پول و ثروت مهم نبوده است که همه چیز قابل خرید و صهیب قادریفروش باشد و هر چیزی قیمتی داشته باشد که این قضیه خود باعث می شود بر طبقات پایین جامعه فشار بیشتری وارد شود که اینجاست پول و ثروت اهمیت زیادی پیدا می کند ، روز به روز روش پولدار شدن جایگزین هدف، که همانا دارا بودن و کمک به اطرفیانمان شده است.

امروزه کسی صدای طبقات پایین را نمی شنود و کمتر صدای اعتراضشان شنیده می شود. طبقات پایین جامعه خودشان را در نقش قربانی می بینند و تاب و تحمل تغییرات اقتصادی را ندارند و اذعان می دارند که در حق شان نابرابری صورت گرفته  وبایان اوصاف نابرابری نه تنها از بین نرفته ، بلکه بیشتر هم شده است و این نظام پولی و بانکی بر زندگی مردم سایه انداخته  و پول و ثروت اساس فکر و ذهنیت افراد جامعه شده است و تا حدی معیارهای اخلاق را کمرنگ کرده است.

افراد مرفه و ثروتمند در قدرت سیاسی و سیستم اداری نفوذ بیشتری دارند که این وضعیت موجود را ، پول برایشان هموار ساخته است و این ذهنیت را در میان مردم ایجاد می کند که هر کسی  دارایی بیشتری دارد می تواند از امکانات رفاهی بیشتر ونفوذ بیشتری برخوردار باشد . واقعیت آن را نشان می دهد که این نیروهای اجتماعی بدون آنکه  هزینه کنند از تمام منافع بهره برداری می کنند.

سلطه ی پول بر ساختار اجتماعی ادبیات خاص خود را تولید کرده است و نگاه اقتصادی به قضایا عناصر اخلاق را در بر گرفته است. جامعه چنان شده است که همه به ثروت و دارایی همدیگر به دید بدبینی نگاه می کنند مگر اینکه خود را به مردم اثبات کنند. ما در مجلس شورای اسلامی می بینیم که افراد قبل از ورود به مجلس باید تمام دارایی های خود را اعلام کنند و بعد از خروج این نظارت هم ظاهراً وجود دارد. گاهاٌ دیده شده غیر از این هم امکان تحقق دارد. ولی با این حساب مسئولین هم باید شامل این طرح شوند و جامعه ناظر بر اعمال آنها باشند وقانون این نظارت را بیشتر کند.

خانواده ای که یکباره ثروتمند می شود بین مردم احترام ندارد  چون وقار ندارد و مدام می خواهد مصرف کند تا خود را نشان دهد ، چنین خانواده ای تنها به دارایی وثروت رسیده ولی رفتار و منش وشخصیت اجتماعی او رشد نکرده است. متاسفانه چون ثروت باز تولید نمی شود نهایتاٌ بخش عمده ای از ثروتشان نابود می شود ، گاهاً در شهر پاوه خودروهایی دیده می شوند که بدون پشتوانه مالی خریداری شده واین همان زمانی است که طبقه قربانی نمی تواند تحمل تغییرات ناگهانی را داشته باشد و به نوعی در رقابتی قرار می گیرد که تاب تحمل آن را ندارد و تمام تلاشش را می کند که در خرید خودرو  و موبایل… جهت حفظ وضعیت ظاهر از دیگران جا نماند  که این همان عدم ثبات را در وضعیت اقتصادی به وجود می آورد.

زمانی که اقتصاد بدون اتکا به علم واخلاق در جهت اصلاح خود گام بر می دارد ناخواسته نیروی ضد تولید خود را تقویت می کند و به طور ناخواسته نیروهای نوکیسه خود را به وجود می آورد و اینجاست که قربانی طبقه پایین جامعه است ، باید هزینه بدهد و فشار های ناشی از آن را تحمل کند ویک نوع به هم ریختگی طبقاتی ایجاد می کند که داشتن و نداشتن به عنوان ارزش تلقی گردد درحالیکه مردم باید واقعیت های زندگی را درک کنند و از نداشتن خود بد تعبیر نکنند وسعی کنند از تمام زندگی شان لذت لازم را ببرند و نسبت به جایگاه خود شناخت بیشتری داشته باشند.

پول اهمیت دارد اما می بینیم که بازهم یکسری مفاهیم اخلاقی جایگاه  خود را حفظ کرده اند و بسیاری از افراد عشق ، محبت و سازگاری را بخاطر پول انجام نمی دهند ، ولی دیده نمی شوند ولی صدای کسانی  که برای پول کار می کنند بلند تر است.

همیشه بین طبقات مختلف فواصلی وجود دارد که جایگاه افراد مشخص می شود و به تعبیری اگر با این پیش فرض نظام سرمایه داری  را دارای اصول معینی بدانیم  که بر اساس عقلانیت و تولید ثروت در نظر بگیریم که شعار عدالت و آزادی را سر می دهند در مقابل جوامع شبه سرمایه داری را داریم که مبتنی بر پول و ثروت هستند. در جوامع سرمایه داری تولید حرف اول را می زند. ولی جوامع شبه سرمایه داری پول و ثروت هستند که میدان داری می کنند واقتصاد نابسامان را شکل می دهد. در جوامع سرمایه داری تلاش برای رسیدن به تولید کالا ، یافتن کار برای انسان ها و ساخت و تولید، فرهنگ است. در حالیکه در جوامع شبه سرمایه داری تولید مطرح نیست و فقط ثروت اهمیت دارد به همین خاطر اگر یک نگاهی به شهرمان داشته باشیم  خواهیم دید که تعاریف بکار رفته نظام شبه سرمایه داری کوچک را برایمان تداعی میکند و شهری آکنده از ثروتمندانی که ماهیتی انباشتی و غیر خلاق دارند و بیشتر به دنبال خود پول هستند تا کارکرد پول .

البته  نقش ثروتمند و سرمایه گذار تفاوت اساسی دارد . اما اگر این افراد را ثروتمند تلقی کنیم  خواهیم دید که آنچنان نقشی در توسعه اقتصادی شهرمان نداشته اند و پول صرفا  خرج تجملات و ظواهر شده است. در جوامع  شبه سرمایه داری  پول هیچگاه تولید ارزش نمی کند و منجر به ثبات اقتصادی نخواهد شد در حالیکه در نظام سرمایه داری  تولید ثروت به ثبات می انجامد وسعی می شود که نابسامانی را کاهش دهند.

در شهرستان پاوه پول منجر به تولید نمی شود و کار آفرینی و اشتغال را به وجود نمی آورد و صرفاً به انباشت منجر می شود و روز به روز ثبات کمتر و تغییر شغل ها بیشتر به چشم می خورد البته این بهم ریختگی ریشه در اقتصاد  غیر قابل پیش بینی دارد.این انباشت پول به مفهوم  نوکیسه گان می انجامد که نقشی در تولید ندارد و راه و رسوم  ورود پول به چرخه تولید را نمی داند و افرادی تازه وارد را  تحویل جامعه می دهد که زود بزرگ می شوند و بعد از مدتی ناپدید می شوند و به نوعی در تبدیل پول به تولید ناتوانند. ثروت مبتنی بر تولید منجر به ثبات وتلاش برای کاهش نابرابری می انجامد ولی در مثال نوکیسه گان دغدغه سامان دادن به  اقتصاد محلی وجود ندارد و فقط به پول به دست آوردن فکر میکنند . کسی که کارخانه دارد به کار اهمیت میدهد و معنای تولید کارخانه را درک میکند و به تبع به کارگر اهمیت می دهد. یک جمله رایج  که پول ، پول می آورد تا حدی مرتبط با تولید در نظام سرمایه داری می باشد که به همراهش آداب  واخلاق می آورد ودر نتیجه ساختی بهنجار ایجاد می کند. به امید اینکه خواست ثروتمندان ما تنها پول جمع آوری پول نباشد و پول ودارایی را برای خدمت به جامعه و ایجاد رفاه وآسایش بیشتر برای همنوعان خود بکار ببرند .

نویسنده : صهیب قادری کارشناس ارشد جامعه شناسی

35 پاسخ برای “سرمایه گذاران یا پولداران شهرم !/ صهیب قادری

  • احسن -س در تاریخ اسفند 19, 1393 گفت:

    با عرض سلام خدمت تمامي بزرگواران
    بنظر من اين جملات كه بعضي از دوستان أنها را بيان كرده اند قابل قبول نيستند جملاتي مانند: سرمايه داران فقط بفكر افزايش حسابهاي بانكي خود هستند، شهر پاوه ظرفيت أحداث كارخانه يا كارگاه را ندارد.نيروي كارگر ماهر براي يك پروسه در شهر وجود ندارن و……مشكل اصلي شهر ما از ديد گاه من چند موردي بيشتر نيستند ؛ همگي تا ميخواهيم يك كاري رو انجام بديم اول ميخواهيم مثال ارباب از دور فقط بر كار نظارت كنيم، ميخواهيم طبق شرايط پيش بريم ولي بايد با شرايط موجود عمل كنيم،بايد با لباس كار برتنمون احساس غرور كنيم نه تحقر،بايد تمام جوانب رو بسنجيم تا مثل شهرك صنعتي شهرمون دچار نشيم ،بايد با سرمايه داران روشنفكر بحث وبرسي ايده كنيم تا از سرمايه انها هم بنفع خودشان وشهرمان كمك گيريم، دست بدامان مسءولين دلسوز وبي الايش شد،واز تعصب گروه گراي وتخريب يكديگر حداقل بكاهيمو…..به اميد نوژين(زندگي نو)

  • مهران شبرنگ در تاریخ اسفند 12, 1393 گفت:

    امروز یکی از دلایل و فاکتورهای پیشرفت چین که الان به غول اقتصادی دنیا مشهوره .من رو بفکر فرو برد:
    یکی از ساکنین شهر شانگاهی چین در سال 1960 اقدام به تاسیس کارخانه فلاکس چایی میکنه. مردم و ساکنین شهر هرهفته یک فلاکس چایی می خریدند و آنرا می شکستند تا کارخانه تولید بیشتر داشته باشه.امروزه همون کار خانه در تمامی پایتخت های دنیا نمایندگی دایر کرده و جالبتر تا کنون این کار خانه نیروی غیر بومی حتی برای نمایندگی استخدام نکرده.

  • ذره بین در تاریخ اسفند 11, 1393 گفت:

    سلام خدمت خانم جلالی////
    بحث ما هم در این مقوله ست ؟؟؟رشد و توسعه یک شهر
    اول از هز چیزی باید ببینم دو تا لغات توسعه و رشد که تعریف جدادگانه دارند که در اینجا بر خود لزوم میدارم یک تعاریف از انان داشته باشم

    رشدشهری”گسترش خودرو ویی شهرک ها و مناطق مسکونی و افزایش بی اصول و نابرابر سطوح مختلف شهری است

    توسعه شهری”عبارتست از گسترش هماهنگ و تعادل سطح اختصاص داده شده به ساختمان های مسکونی در یک شهر با سطوح مورد نیاز سایر کاربریها و همچنین تجهیزات این سطوح به تاسیسات و تجهیزات و امکانات مورد نیاز و در سطحی استاندارد و قابل قبول.

    حالا این دو تا فاکتور های اساسی که در یک جامعه به وجود می ایند و در کنار هم هستند که یک شهر از لحاظ علمی پیشرفت می کند و ما در جوامع خود بدون رعایت اصول و همیشه ما (کل بر جز )تکیه کرده و هر روز شاید مهاجرت از شهر به استان و حتی شهر های دیگر هم هستیم
    من معتقد هستم و خواهم بود اگه تمام سرمایه داران شهر دست به دست هم دهند ما شاهد پیشرفت نخواهیم بود چون در این جا زمانی یک هدف به ثمره می نشیند که افکار و دیدگاه در خور بک جامعه شگل کرفته باشد تا شاهد توسعه باشیم

  • غالب در تاریخ اسفند 11, 1393 گفت:

    دس وش کاک صهیب

    • صهیب قادری در تاریخ اسفند 11, 1393 گفت:

      سپساگزارم کاک غالب

  • هراله جلالی در تاریخ اسفند 10, 1393 گفت:

    آقای قادری عزیز ممنون از تحلیل زیباتون. با بیان خوب و شیوایی واقعیت ها رو بیان کردید. امیدوارم این مقاله چراغ سبزی باشه برای ساختن شهری بهتر و آبادتر. ثروت و سرمایه ای که در دل این شهر قرار گرفته اگرچه در دست عده محدودی است اما مبلغ قابل توجهی است. خیلی از ثروتمندان این شهر شاید منتظر یه ایده و پیشنهاد خوب برای سرمایه گذاری هستن و از طرفی فرهیختگان و ایده پردازان خیلی خوبی هم توی این شهر هستن که افکار و ایده هاشون در زمینه اشتغال زایی و کارآفرینی به دلیل نداشتن سرمایه، داره خاک می خوره. باید یه لینک ارتباطی بین ایده پردازان و طرح های خلاقانه اونها با سرمایه داران برقرار بشه.

    • صهیب قادری در تاریخ اسفند 11, 1393 گفت:

      خیلی ممنونم از اینکه وقت گذاشتین

  • هراله جلالی در تاریخ اسفند 10, 1393 گفت:

    آقای قادری عزیز تحلیلتون جالب توجه بود. شهر پاوه با وجود وسعت و جمعیت کمی که داره ثروت زیادی رو در دل خودش جا داده اما متأسفانه اختلاف طبقاتی خیلی زیاده و همونطور که خودتونم اشاره کردید ثروت بازتولید نمیشه و فقط در راه حفظ ظاهر و به قولی رقابت در مدل ماشین و گوشی و… صرف میشه. ما تو شهرمون فرهیختگان و ایده پردازان بسیار خوبی هم داریم که اگر بشه این افراد رو با ثروتمندان شهر لینک کرد به اشتغال زایی و بازتولید خواهیم رسید. به طوری که ایده های خلاقانه اونها در زمینه طرح های کارآفرینی و اشتغال زایی ، با سرمایه گذاری ثروتمندان شهر اجرایی بشه. اینطوری هم ثروت سرمایه گذار بازتولید میشه و هم اشتغال زایی برای جوانان و تحصیل کرده ها عملی میشه. لازم نیست حتما کارخونه ای احداث بشه. خیلی از دوستان من که در رشته های توانبخشی تحصیل کردن الان تو پاوه بیکارن و از طرفی بهزیستی مملو از کودکان و افراد نقص عضو و نیازمند توانبخشی است که در صف کاردرمانی، فیزیو تراپی، گفتار درمانی و خدمات دیگه هستن که بعضی از این خدمات ارائه هم نمی شوند. اگر یک ساختمون توسط یک سرمایه گذار تجهیز بشه و افراد تحصیل کرده در رشته های توانبخشی با مدرک و تخصصشون اونجا مشغول بشن هم برای سرمایه گذار سودمند خواهد بود، هم اشتغال زایی صورت گرفته. و مهم تر از همه خانواده های دارای بچه معلول راهی تهران و کرمانشاه و … نمیشن. چه بسا از شهرستان های نزدیک مثل جوانرود، روانسر و … هم مراجعه بکنند. مثال ساده تر هم داریم که امکانات زیادی رو هم طلب نکنه. یه بازارچه دائمی برای فروش تولیدات خونگی زنان مگه چقد هزینه میخاد؟ فقط یه فضا میخاد و ماشالا خانومام که همه هنرمند…. از ترشی و شیرینی و انواع غذاها گرفته تا لباس و زیور آلات و چیزای دیگه که همین الانشم در سطح خرد داره انجام میشه و فقط یه ساماندهی میخاد که نظم داده بشه و یه بازارچه اختصاصی ایجاد بشه. خانومی که الان تو خونه خودش داره تولید می کنه و بین فامیل و همسایه می فروشه با اجاره کردن یه غرفه یا میز تو یه بازارچه مخصوص هم فروشش بهتر میشه و هم وجهه کاریش. متأسفانه همه منتظرن دولت تو این زمینه ها یه کاری بکنه در حالیکه بخش خصوصی خیلی راحت می تونه این فعالیت ها رو ساماندهی کنه. چه بسا که امثال این پیشنهادات اگه به صورت مکتوب و مدون به ثروتمندان ارائه بشه استقبال هم بکنن. ما قشر فرهیخته و تحصیل کردمون هم کم کاری می کنن. برای کارآفرینی و بازتولید ثروت همه باید تلاش بکنن چون همه افراد سود می بینند و در واقع سرمایه داران شهر شاید منتظر یک ایده جهت سرمایه گذاری باشند. به هرحال بازم ممنون از تحلیلتون و به امید رسیدن به یک شهر سازمان یافته و مستقل و عاری از تبعیض و اختلاف.

    • صهیب قادری در تاریخ اسفند 11, 1393 گفت:

      خانم جلالی
      تشکر میکنم از نظرات و پیشنهادات ارزنده و سازنده تون خیلی پیشنهاد جالبی نوشتین در مورد مرکز توانبخشی – تولیدات خانگی وصنایع دستی … دست تون درد نکنه

  • فاتح شمس در تاریخ اسفند 10, 1393 گفت:

    جناب اقای قادری دست مریزاد مقاله زیبا ومبسوطی بود ودرد اصلی جامعه را کوتاه ومختصر بیان کردی امیدوارم گوش شنوایی هم باشد بهر حال اکنون ما با این مشکل روبرو هستیم وباید تلاش کنیم عدالت را هر چند بسیار سخت است به جامعه برگردانیم باز از شما تشکر می کنم که این مقاله شما فتح بابی شد تا دیگر عزیزان در این باره بنویسند که خواهند نوشت موفق و پیروز باشید

    • صهیب قادری در تاریخ اسفند 10, 1393 گفت:

      سلام آقای شمس تشکر میکنم که وقت گذاشتین…خیلی ممنون

  • صائب رحمانی در تاریخ اسفند 9, 1393 گفت:

    حیف که تلخ بودن واقعیات، شیرینی مقاله زیبایت را کمرنگ کرده.نمی توانم بگویم لذت بردم از مقاله ات در عین حالی که لذت بردم…

    • صهیب قادری در تاریخ اسفند 10, 1393 گفت:

      خیلی ممنونم اقای رحمانی خب واقعیات رو باید بیان کرد …

  • پاوه ای در تاریخ اسفند 9, 1393 گفت:

    بنام خدا
    آفرین بر شما جوان خوش فکر و خوش تیپ.
    دوست عزیز خیلی کامل و جامع به مطلب اشاره کره اید ولی واقعاً بدون تعصب شما به (بعضی ها )افرادی که منصبی بدست آورده اند خوب نگاه کنید رزومه آنها را مطالعه کنید ببینید چیزی از آنها و افکاری که دارند برمی آید؟در حالی قرار است آنها بری شهر پاوه تصمیم گیری کنند.
    اگر فرار مغزها نبود شاید می شد فکری کرد و لی حالا نه.
    توکل بر خدا.

    • صهیب قادری در تاریخ اسفند 10, 1393 گفت:

      خیلی ممنونم لطف دارین…باهاتون موافقم دوست عزیز

  • == در تاریخ اسفند 9, 1393 گفت:

    هم عنوان وهم ارائه ی کاک صهیب خوب وبه جا و مفید بود وهم کامنت هایی که دیدم !!!!!!موفق ومستدام باشید ؛ شاید کل جریان نباشد ولی نزدیک به کل است
    امیدوار هستم غنای فرهنگی منطقه و حضور وظهور چنین عزیزان تحصیل کرده وآگاه و هوشیار( در منطقه) عامل بسیار موثری باشند درجهت هدایت چرخه به سمت مطلوب آن .

    • صهیب قادری در تاریخ اسفند 10, 1393 گفت:

      سپاسگزارم دوست عزیز ….ممنون که وقت گذاشتین

  • حیدر غلامی در تاریخ اسفند 9, 1393 گفت:

    کاکه گیان ده‌س وه‌ش
    په‌ی مارای ئی جوره ویرکه‌ده‌یه، به ئاموزش و کاری فه‌رهه‌نگی ده‌وامداری ئه‌وه‌جه‌ما هه‌ن. چه‌مه‌راو رانیاره‌یتانمی

    • صهیب قادری در تاریخ اسفند 10, 1393 گفت:

      سپاسو که رو کاک حیدر گیان…سه رو چمان

  • shadi در تاریخ اسفند 9, 1393 گفت:

    مطلبتون زیبا بود جناب قادزی
    بیشتر واقععیتهای جامعه ی مارو بروشنی بیان کردید…
    اما بنظر من اگ جسارت حساب نشه
    کمی از واقعیت اصلی شهرمون دور شدید
    بنظر من مشکل اصلی شهر ما درست ک نبود سرمایه گذارو انباشت پول و ثروت
    اما اصلی تر از اون همونطور ک خود شما در مطلبتون بیان کردید نبود زیر ساخت فرهنگ اقتصادی …مشکل مردم شهر ما و مسولان ما نداشتن فرهنگ اقتصادی بنظر من اول بجای اینک مردم رو مقصر بدونیم اول باید فرهنگ سا زی کنیم بعد دنبال علتو معلول باشیم…
    ک نتیجه ش فرار مغزها و ترس از بیان ایده های ناب نباشه به علت اینک کسی ارزشی برای شنیدن حرفهای این مغزها و فکر ها قایل نیست….

    • صهیب قادری در تاریخ اسفند 9, 1393 گفت:

      خیلی ممنون بله من هم با نبود زیر ساخت موافقم اما اگر قدم های اولیه برداشته بشه به احتمال زیاد بسیاری از افراد دیگر رو هم پوشانی و تحت تاثیر قرار میده

    • هراله جلالی در تاریخ اسفند 10, 1393 گفت:

      سرمایه داران بدون فکر اقتصادی و ایده پردازان و خلاقان اقتصادی با جیب خالی!!! این دو گروه باید به هم اعتماد کنند و با هم همکاری کنند. فکر می کنم اعتمادسازی و ارتباط بین این دو گروه از همه چیز مهم تره

  • شهروند در تاریخ اسفند 9, 1393 گفت:

    تشکر از دوست عزیزمون جناب قادری به خاطر مطلب بجا و مفیدشون
    دوستان این نکته رو بیاد داشته باشیم که برای ایجاد یه کارگاه تولیدی و یا حتی یک کارخانه کوچک میشود بدون وجود یک یا چند سرمایه دار بزرگ هم شروع به کار کرد. چرا مردم شهرمون باید همیشه منتظر یک سرمایه دار بزرگ باشند که کاری را راه بندازد.
    مردم خودشون میتوانند با تشکیل یه شرکت سهامی هرکس در حد توان و وسع خود سهامدار چنین کارخانه یا کارگاه تولیدی شود. در چنین شرایطی به دلیل تعداد بالای سهامداران فشار اقتصادی به سهامداران برای شروع کار پیش نمی آید .

    • صهیب قادری در تاریخ اسفند 9, 1393 گفت:

      اتفاقا به نکته خوبی اشاره کردین…نبود اعتماد و فرهنگ مشارکتی یکی از عواملی که باعث شده افراد نتونن به همدیگر اعتماد داشته باشند و تعاونی تشکیل بدهند هر چند اکثر تعاونی ها از مسیر اصلی خود خارج شدن اما اگه اصولی و افرادی اهل فن و تخصص در راستای این هدف شکل بگیرن به احتمال زیاد موفقیت حاصل بشه البته بحث گسترده ایه که نیاز به مطالعه بیشتری داره..

  • هاجر در تاریخ اسفند 8, 1393 گفت:

    سلام.خسته نباشین
    مقاله تون عالی بود بهتون خسته نباشید میگم
    شما با این کارتون صدای طبقات پایین رو به گوش همه رسوندین

    • صهیب قادری در تاریخ اسفند 8, 1393 گفت:

      سپاسگزارم …امیدوارم که اینطور باشد

  • شراره شریفیان در تاریخ اسفند 8, 1393 گفت:

    ممنون اقای قادری بابت مقاله ای که نوشتین مطالبتون خیلی مفید بود و مورد استفاده واقع شد

    • صهیب قادری در تاریخ اسفند 8, 1393 گفت:

      خواهش میکنم خیلی ممنون

  • محمود در تاریخ اسفند 8, 1393 گفت:

    بسیار زیبا وجالب بود آقای قادری عزیز موفق باشی

    • صهیب قادری در تاریخ اسفند 8, 1393 گفت:

      خیلی ممنونم کاک محمود عزیز

  • ذره بین در تاریخ اسفند 8, 1393 گفت:

    سلام خدمت برادر بزرگوار من اقای قادری

    حرف شما کاملا منطقی است اما ما باید اول از همه چیز دیدگاه و افکار مردم رو درست کنیم…..

    اقای قادری بذارید با یک مثال ساده شروع کنم که فهم مطلب برایتون راحت تر باشد اگه دقت کرده باشی وقتی که به شرایط جعرافیای (توپوگرافی)شهرمون نگاه کرده باشی متوجه میشوی که به علت نبود شرایط مساعد زمین برای ساخت کسی حاظر نیست که برای توسعه شهرمون اقدام به ….. من میگم حداقل یک کارگاه تولیدی دیگه بذارید زیادتر نریم بگم یک کارخانه ای و…….

    دوم اگه دقت کرده باشی و بیشتر کارخانه های که در شهرک صنعتی روانسر ساخته شده اند از خودم مرمان شهرمون ؟؟؟؟؟؟ بوده و خواهد بود
    اما بذار با توجه به تحقیقی که بنده در این باره انجام دادم وقتی که از خود شخص علت رو جویا می شوی با این جملات
    1- نبود شرایط مساعد زمین
    2-خود شخص خواهد گفت که این شهر پشتوانه انچنای برای تامین مواد اولیه ان کارخانه یا شرکت رو ندارد و اگر هم فرد بخواد اقدام کند با هزینه های زیادی رو باید تقبل کند
    3 وقتی یک شخص یا افراد تصمیم به یک ساخت یک (……….) باید در مراحل اولیه از برنامه ریزی های که شرکت ها یا کارخانجات دیگری در مراحل اولیه شروع کرده اند با برنامه ریزی های انان اقدام کرد که در اینجا شاید ان این سوال برایتون پیش بیاید که چرا؟
    چون همیشه برای موفق شدن در یک کار باید کل شرایط رو در نظر گرفت و اقتصاد ان مناطق و راه کار ها چون اینجا که تهران اصفهان و تبریز نیست
    حالا اقای قادری متوجه شده اید که کجا رو باید درست کرد؟؟؟؟؟؟؟
    وهرچند که متاسفاته در این شهر کسانی که وضع مالی خوب دارند، نمی مانند و کسانی که فکر خوب دارند، پول ندارند. ولی باید منتظر بود.” (ذره بین)

    • صهیب قادری در تاریخ اسفند 8, 1393 گفت:

      ذره بین… خیلی ممنون از نکاتی که مطرح کردین من نسبت به وضعیت بیکاری در شهرستان پاوه اطلاع دارم و خبری از کارگاه های روانسر ندارم… امیدوارم که ساخت کارگاه ها اشتغال زایی برای شهرستان پاوه در بر داشته باشه ولی با این اوصاف هنگامیکه یک مقایسه سطحی با مریوان داشته باشیم میبینیم که اکثر آیتم های اصلی توسعه شهر های همجوار به سرمایه گذاران بومی ان منطقه ارتباط دارد… توسعه ابتدا در ذهن افراد شکل میگیره بعد به واقعیت منجر میشه

  • قسه ی سوور در تاریخ اسفند 8, 1393 گفت:

    کاک صهیب!
    نگرانیت بجاست.
    به گمان من آدمها باید دنیال قدرت باشند نه ثروت. مثلا قدرت نفوذ اجتماعی، قدرت سیاسی، قدرت افتصادی، قدرت تاثیر گذاری بر پدیده های پیرامونی…
    ثروت به سان خانه ای چوبی است که چند سال دوام می آورد، اما قدرت خانه ای سنگی است که قرنها پا برجا می ماند.
    من آدمهایی را که صرفا به دنبال ثروتند، کم سواد میدانم. پس میشود نتیجه هم گرفت که به صورت کلی ما در جامعه ای کم سواد زندگی میکنیم. تلاش برای روشنگری، راهی برای این برون رفت از این مخمصه شبه سرمایه داری است.

    • صهیب قادری در تاریخ اسفند 8, 1393 گفت:

      باسلام خدمت دوستان گرامی(ذره بین-کاک محمود- قسه سور-خانم شریفیان-خانم هاجر…..خیلی ممنونم که وقت گذاشتین و این مطلب رو خوندین…واقعیت امر نیاز به بحث کارشناسی و علمی با افراد صاحب سرمایه داریم ..افرادی که ( از لحاظ بازده اقتصادی )توجیه شوند تا میل به سرمایه گذاری پیدا کنند…من نسبت به مشکلات واقفم اما دلیل نمیشه که هیچ اقدامی صورت نگیرد…

    • هراله جلالی در تاریخ اسفند 10, 1393 گفت:

      ذره بین… خواستم زیر کامنت خودتون بنویسم ولی میسر نشد.
      این اقدامات لزوما هزینه زیادی طلب می کنه و برای یک سرمایه دار ریسک بالایی داره و البته دلایلی که خود شما از دید یک سرمایه دار آوردین دور از منطق نیست. این کار توسط یک نفر سرمایه دار محقق نمیشه. در واقع برای احداث یک کارخانه افراد تحصیل کرده و متخصص باید یه طرح مکتوب و مدون تهیه بکنن شامل اینکه چه کارخانه ای و با چه تولیداتی باید تأسیس بشه که بازار فروش خوبی داشته باشه؟ فضای مناسب برای اون چه ویژگی هایی باید داشته باشه و تو شهر پاوه کجا رو میشه برای احداث کارخانه در نظر گرفت که این ویژگی هارو شامل بشه؟ امکانات و نیروهای لازم برای این کار چی هست و ما کدوم ها رو داریم؟ بقیه رو از کجا میشه تأمین کرد؟ هزینه مصرفی و بازده کار تخمین زده بشه و در قالب یک پروژه عملیاتی به سرمایه دار ارائه بشه. در واقع به این صورت یک همکاری و سود دوجانبه برای سرمایه دار و قشر تحصیل کرده شکل می گیره که با توافق دو طرفه طرح رو به مرحله اجرا در میارن. اینجوری ریسک کار خیلی کمه و احتمال اجرا زیاد. من فکر می کنم ثروتمندان هم نگران بازتولید و افزایش سرمایه خودشون هستن و این مهم برعهده متخصصین امر هست که در قالب یک پروژه عملیاتی هم به سود خودشون برسن و هم به سرمایه دار سود برسونن و مهم تر از همه اشتغال زایی و کارآفرینی ایجاد بکنن.

پاسخ دادن به هراله جلالی لغو پاسخ