پ 09 فروردین 1403 ساعت 23:58

روایتی از یک صنعت ماندگار(” انسان ؛آهن؛ هنر”) / صباح ولدبیگی

روایتی از یک صنعت ماندگار(” انسان ؛آهن؛ هنر”) / صباح ولدبیگی

پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه : در مناطقی که زندگی مردم ترکیبی است از سنت و صنعت غالبا آثاری نیز از رد پای تاریخ یافت می شود. اما بعضی از ایام این ترکیب ها متناسب با نیازها متغییر هستند.بعضا سنت ها قوت بیشتری یافته اند وامورات مردم بدست صاحبان حرفه و فن بشکل سنتی برآورده […]

پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه : در مناطقی که زندگی مردم ترکیبی است از سنت و صنعت غالبا آثاری نیز از رد پای تاریخ یافت می شود. اما بعضی از ایام این ترکیب ها متناسب با نیازها متغییر هستند.بعضا سنت ها قوت بیشتری یافته اند وامورات مردم بدست صاحبان حرفه و فن بشکل سنتی برآورده شده اند .

در کنار رفع مشکلات مردم هم اشتغال ایجاد گردیده وهم میزان درآمدهای حاصله افزایش یافته است. بعضی از این مشاغل علاوه بر موارد مورد اشاره با هنر نیز تداخل یافته اندو آن وقت است انسان صنعتگر همزمان هنرمند نیز بوده است.

یکی از این مشاغل آهنگری است وشهرستان پاوه ومناطق اورامانات مهد حضور این هنرمندان بوده اند.نگارنده با این نگارش قصد تاریخ شناسی و واکاوی این هنر و صنعت را ندارم. هدفم از این مطلب احیای اینکارتوسط چند نفر از معتمدین و بزرگواران شهرستان پاوه می باشد.نشستن کنارشان وشنیدن صحبت هایشان که بعضا در لای پتک و چکش سخت تر شنیده می شود صفایی خاص دارد. در چند سال گذشته امورات مربوط به کشاورزی و وسائل مرتبط با آن ، مردم روستاها وشهر را بعلت نبودن مراکز ارایه خدمات (آهنگری)مناسب دچار مشکلاتی نموده بود. اخیرا در دو سال گذشته چند نفر اقدام به بازسازی کوره خانه های قدیمی نمودند.به دیدار انها در محل کارشان رفتم و مصاحبه ای کوتاه انجام دادم که ذیلا به اختصار بدانها اشاره میکنم. اینکار(احیای آهنگری ها) علاوه بر اشتغالزایی و رفع مشکلات خاص کشاورزان و باغداران از دفن این هنر و صنعت جلو گیری می نماید.بعلت جلوگیری از اطاله کلام فرد به فرد به انها اشاره میکنم.

استاد مومن قادری: ایشان فرزند استاد ولیمحمد قادری نجاری است که پدر بزرگوارش نیز از استادهای بنام این حرفه بوده اند که امورات کشاورزی مربوط به روستاهای همجوار نجار را انجام می داده است.
کاک مومن بازنشسته اداره آب و فاضلاب شهرستان می باشد که در اداره مذکور مردی خوشنام نیز بودند.در گوشه ای از دکانش تمام اقلام و وسایل قدیمی را مستقر نموده و با ایجاد کوره ای جدید به مراجعات مردم پاسخ میدهند ومنشاء خدمات به همشهریان است.ایشان حداقل 50سال با این کار آشناست.

آهنگری

کاک عبدالله کاکا برایی: می شود ادعا کرد که کل شهر پاوه ایشان را می شناسند. معلمی خوشنام؛ مدیری مقتدر و جوانی خوش تیپ که در هر سه مورد زبانزد بوده است.
وی دو سه سالی است بازنشست شده و به اقرار خودش درخواست های مکرر دوستانش و مردم سبب گردیده مجددا و پس از فوت مرحوم پدرش(اوسا محمد کریم)کوره خانه محله آهنگران را احیاء نماید.

آهنگری

استاد محمد کریم و برادرش اوستاد محمد رحیم حداقل نیم قرن یا بیشتر منشاء ارایه خدمات به شهروندان منطقه اورامانات بوده اند.مشهور است که در مقطعی از دوره پهلوی استاد محمد کریم را بخاطر خدماتش اذیت نموده اند.البته سند این موضوع در آثار تاریخی منطقه نیز موجود است.بهرحال هم اکنون کاک عبدالله معلم دیروز و استاد آهنگر امروز در عرصه ای دیگر منشاء خدمت به شهروندان منطقه است.نشستن نزد کاک عبدالله و طرح موضوعات ادبی سبب می شود که ایشان آثار نظم و نثر خود را با صوتی زیبا قرائت نماید.برای این بزرگوار آرزوی سعادت و سلامتی را دارم.امید وارم احیاء کارگاههای کوچک در منطقه در اصناف مختلف ضمن سبب ایجاد اشتغال در وضعیت بحران بیکاری از فراموش شدن این حرفه ها نیزجلوگیری بعمل آید.

آهنگری

در کنار این دو بزرگوار که بعد از بازنشستگی مجددا فعالیت آهنگری را آغازنموده اند، به چند نفر دیگر سر زدم که کارگاههایشان فعال است ومشغول ارایه خدمات هستند.
استاد غفار عیدی : که در روستای خانقاه فعال است.مردی خوشرو و فعال که در تمام زمینه های آهنگری میتواند خدماتی رو ارایه نماید.وی حدود35سال سابقه خدمات آهنگرد دارد.

آهنگری

استاد گل محمد صالحی: مردی بزرگوار و با وجاهت که از نسل با سوادهای قدیمی است و مطالعاتی خوب در زمینه های مختلف دارد.ایشان تاریخچه ای کامل از دوران آهنگری را شرح داد ودر پایان مفصلا از نحوه کار و تلاش آهنگران پاوه در دوره های مختلف مواردی را بیان نمودند. ایشان به اساتید آهنگر و از تیره های مختلف پاوه اشاره نمود. وی حداقل 4نسل از اجداد خود را استاد توانمند در آهنگری میدانست .خاطراتی از احداث جاده کمربندی (گردشگری)پاوه بیان کرد.(با بیل و کلنگ ).

آهنگری

در پایان تصاویری به رسم یاد بود تقدیم عزیزان خواننده خواهد شد.

نگارنده و عکاس : صباح ولدبیگی – فعال اجتماعی

اهنگری

آهنگری

آهنگری 8

آهنگری

آهنگری 3

آهنگری 6

آهنگری

اهنگری

16 پاسخ برای “روایتی از یک صنعت ماندگار(” انسان ؛آهن؛ هنر”) / صباح ولدبیگی

  • پاوه در تاریخ بهمن 29, 1393 گفت:

    كار كه رده ي عه يبه نيه نه به لام مه شيا ياگه كي واريايبياوه

  • غافل در تاریخ بهمن 27, 1393 گفت:

    دوست عزیز همه نظرات نشان بده .فقط به به وچه چهای الکی رانشان ندهید به کارتان متعهد وپایبنزد باشید

  • ذره بین در تاریخ بهمن 27, 1393 گفت:

    سلام خدمت پیشکوتان صنعت گر اورامانات::

    دیگه باید قبول کنیم که این هنرهای دستی دیگه از سطح جامعه کم رنگ شده اند چون امروزه وسایل پیشرفته دیگری جایگزین این هنرها شده اند
    امثال: بیل میکانیکی. اره برقی. تراکتور های خانگی و حتی وسایلی هستند که امروزه در بازهای ما موجود نیستند…

  • محمد سلیم محمدی در تاریخ بهمن 27, 1393 گفت:

    ضمن عرض خدا قوت به آقای کاکابرایی به خاطر همّت وعزم راسخ واستوارش که دراین سن نسبت به احیاءصنعت وهنر آهنگری که از پدر و عمووگذشتگانش به ارث مانده اقدام نموده است .راستی ما بازنشستگان پرسیده ایم چرا آموزش وپرورش و کانون بازنشستگان مکان و برنامه ای جهت استفاده از تجربیات علمی و همچنین پر کردن اوقات فراغت آنان به صورت مطلوب با تشکیل کمیته های فرهنگی وهنری .ورزشی وحقوقی وتفریحی برای بازنشستگان ندارد ؟

  • بازنشسته در تاریخ بهمن 27, 1393 گفت:

    بعد از سی سال در کسوت معلمی و آن همه خستگی و نهایتا بر اساس قانون فرد دیگر باید کار با ارزش معلمی را رها کند و بقیه عمر را یا مشاوره علمی دهد یا بقیه ی عمر زا به استراحت بپردازد و…نه…!!!

  • رفیق در تاریخ بهمن 27, 1393 گفت:

    با سلام دو سئوال از آقای ولدبیگی داشتم:
    1-در زمان تصدی بخشداری مرکزی به چه میزان به رونق و بازسازی چنین هنرها وصنعتهای توجه و مورد اهتمام وحمایتتان بوده است.؟خواهشا مستند جوابگو باشید.
    2-به راستی به عنوان یک تجربه، ما نسل جوانتر بکوشیم که بیشتر یک فعال سیاسی باشیم یا یک فعال اجتماعی؟

  • پارسا مقصودی در تاریخ بهمن 27, 1393 گفت:

    سلام و خسته نباشید به کاک عبداله کاکابرایی انشااله همیشه سالم و تندرست باشند امید است که مسولیین به فکر رفع مشکلات قشر بازنشسته و اشتغال فرزندان آنها و تمام جوانان تحصیل کرده شهرمان باشند …….

  • احمدی در تاریخ بهمن 27, 1393 گفت:

    سلام یاد روزهای جوانی آقای کاکابرایی بخیر دوران دبیرستان عجب قافله عمر………..

  • رستمی در تاریخ بهمن 26, 1393 گفت:

    کاک مومن خسته نباشید و امید است در راه احیا و حفظ صنایع کوچک و سنتی موفق باشید.
    آقای کاک برایی حضور گرمتان را در باینگان فراموش نمی کنیم شما هم موفق باشید

  • پاوه ای در تاریخ بهمن 26, 1393 گفت:

    سلام بر آقای کاکابرایی
    این هم آخر و عاقیت معلمی و بازنشستکی و دوران استراحت و رفع خستگی چندین سال کار و خدمت!
    خداوند عاقبت همه را به خیر بگرداند.

  • صباح ولدبیگی در تاریخ بهمن 26, 1393 گفت:

    سرکار خانم نمامیان ضمن تشکر از اظهار لطفتان.اتفاقا مطلب مبسوطی آماده کرده بودم ولی خیلی به اختصار هم علاقمند وهم معتقدم.لذا احساسم این بود که از مطالب اساتید استفاده شود.
    باعرض پوزش مدرک بنده لیسانس است.
    جناب حسینی عزیز در قسمت دوم که عنقریب ارسال خواهد شد حتما مطالبی در مورد استاد برجسته کاک صابر و اوسا جمیل ارائه خواهد شد.البته همانطور که ااشاره نموده ام هدف بنده صرفا تقدیر از این بزرگواران بوده است.

  • فاروق خسروی در تاریخ بهمن 26, 1393 گفت:

    کاک صباح عزیز دورود از بابت مطلب زیبایتان سپاسگزار قشر خوب و زحمت کشی را واقعا معرفی نمودید قشری که شاید ما جوانها کمتر ازشان بدانیم سپاسگزارم

  • کارمند ی- ر در تاریخ بهمن 26, 1393 گفت:

    بنده بعنوان دانش آموز در سال های 1366الی1368دردبیرستان شهداءد رخدمت استاد بزرگوار جناب آقای کاکا برایی بودم .واقعا” معلم ومدیری دلسوز ومحترم بود . از لحاظ تدریس و مدیریت کردن دبیرستان در زمان خود بالادستی نداشت واکنون نیز دوستش دارم وآرزوی توفیق روز افزون در تمام شئونات زندگیش از درگاه خداوند منان خواستارم .وآقای مومن قادری نیز مردی شریف وبزرگواری هستند.وامیدوارم سربلند وپیروز باشند

  • حسینی در تاریخ بهمن 26, 1393 گفت:

    با تشکر از آقای ولد بیگی کاش گزارشی از آهنگری استاد صابر بسطامی در محله آهنگران واستاد جمیل رستمی در جنب اداره اوقاف نیز تهیه می نمود

  • صبا نمامیان در تاریخ بهمن 26, 1393 گفت:

    آقتی ولدبیگی عزیز
    ضمن تشکر از اقدام تان
    انتظار براین است که مطلبی جامع همراه با تاریخچه آن (آهنگری و …) در این دیار تنظیم می نمودید. از شما که فوق لیسانس بوده و سابقه فرهنگی دارید انتظار مطالب پربارتر و علمی تری را داریم.
    بازهم تشکر

  • واران در تاریخ بهمن 26, 1393 گفت:

    احسنت .واقعا احیای آهنگری استاد محمد کریم و استاد محمد رحیم در کوچه قدیمی محله اهنگران انگار بار دیگر کودکیم را از نو ساخت و روحی تازه بخشید .بارها موقع تعطیلی مدرسه ساعتها غرق در تماشای چکش زدنهای ماهرانه شان میشدم که با زمزمه های پیرمردها که داستانهای قدیمی را نجوا می کردن به هم می آمیخت.کاش جای خالی چنین استادانی را پسرهایشان پر کنند.

پاسخ دادن به رستمی لغو پاسخ