پ 09 فروردین 1403 ساعت 20:37

دلنوشته یک مربی فوتبال از وضعیت ورزش پاوه / فاتح مرادی

دلنوشته یک مربی فوتبال از وضعیت ورزش پاوه / فاتح مرادی

پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه : جوانان و نوجوانان ذاتاً تمایل دارند به تمام مسائل جامعه ورود کنند حالا که در تمام نقاط شهرمان و روستاها قهوه خانه‌های فراوان وجود دارند، برای گذراندن اوقات خود به آنجاها سرک می‌کشند و وقت گرانبهای خود را صرف قلیان و سیگار کشیدن و تلف کردن ارزوهای خود می‌باشند […]

پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه : جوانان و نوجوانان ذاتاً تمایل دارند به تمام مسائل جامعه ورود کنند حالا که در تمام نقاط شهرمان و روستاها قهوه خانه‌های فراوان وجود دارند، برای گذراندن اوقات خود به آنجاها سرک می‌کشند و وقت گرانبهای خود را صرف قلیان و سیگار کشیدن و تلف کردن ارزوهای خود می‌باشند به نظر بنده ورزش یکی از اهرم‌هایی است که می‌تواند هم از نظر جسمی و روحی آنها را به سمت آینده روشن و شادابی آن‌ها که خود هم با بحث شادابی اجتماع می‌شود فاتح مرادیبرساند در اورامانات بخصوص شهر پاوه باید یک هیئت امنای قوی و دلسوز با همراهی اداره‌ی ورزش و جوانان درست شود تا آن‌ها بتوانند اسپانسر و پول را به ورزش شهرمان تزریق نمایند هیئت امنای فعال و دلسوز باید از تمام اقشار جامعه بازاری، کارمند، دکتر و … که مورد اعتماد مردم و ورزشکاران عزیز باشد تشکیل شود با توجه به تخصصی که در فوتبال دارم مشکلات آن و راهکارهای مناسب را برای مردم عزیز بیان می‌نمایم.

به اعتقاد بنده فوتبال باید در مدارس و مدرسه‌های فوتبال شروع شود. معلمان عزیز ورزش مصوب کنند که با لباس ورزشی در ساعات ورزش حاضر و اصول اولیه و پا به توپ شدن را به دانش آموزان نشان و آموزش دهند، لیگ مدارس هر سال برگزار شود و مربیان که با رده‌های سنی پایه کار می‌کنند به آنها نظارت داشته باشند، هیئت فوتبال باید لیگ جوانان و نوجوانان و بزرگسال را برگزار کنند و مصوب شود حداقل از مربیانی که دارای کارت مربیگری هستند از استفاده نمایند که ثمره‌ی آن به وجود آمدن بازیکنان فراوان در تمام رده‌های سنی می‌شود تا تیم هایی که در مسابقات استان شرکت می‌کند مربیان بتوانند برای انتخاب بازیکن دستشان باز باشد و به صورت رقابتی و انتخابی تیمش را ببند و نتیجه آن موفقیت در مسابقات استان می‌باشد.

راهکارهایی که باعث می‌شود مردم و خانواده‌ها را به ورزشگاه ها بکشاند انجام دهیم که ورود مردم به ورزشگاه‌ها باعث هیجان و پیشرفت میان ورزشکاران می‌شود. تا کی عزیزان و مسئولان در پاوه فقط شعار می‌دهند و هیچ کمکی به ورزش بخصوص فوتبال نکنند یکی از ورزشهایی که باعث شادابی و هیجان در جامعه می‌شود فوتبال است امّا در پاوه دلسوزی برای فوتبال نیست و روز به روز به عقب برمی‌گردیم به اعتقاد من استعدادهایی که در پاوه وجود دارند در سطح کشوری می‌توانند حرفی برای گفتن داشته باشند اگر شکوفا شوند و دلسوزی باشد باید تمام پدر و مادرها نسبت به بچه‌هایشان مسئولیت پذیر و سعی کنند آن‌ها را به سوی ورزش تشویق کنند چونکه درب قهوه‌خانه‌ها و ناهنجاری‌های جامعه بر روی آن‌ها باز است.

باید خودمان مواظب بچه‌های خود باشم، هیئت فوتبال تا زمانی که تفکرات خود را نسبت به نوع برخورد با فوتبالیستهای جوان و نوجوان و برگزاری لیگ منظم با تبلیغات وسیع در سطح شهر که باعث آمدن مردم برای تماشای مسابقات انجام و تغییر ندهد نمی‌تواند برای فوتبال شهرمان معجزه کرد چون چند سال است اغلب فوتبالیست‌هایی که در مسابقات استان شرکت می‌کنند در داخل قهوه‌خانه‌ها بلند وتکراری شده‌اند و خودشان را مسی می‌دانند چونکه بازیکنان جوان و نوجوان لیگی ندارند که مورد توجه مربیان قرار بگیرند و دست از این فوتبالیستهایی که فوتبالشان تمام شده بکشند دلیلش خود هیئت فوتبال می‌باشد .

از قدیمی‌های فوتبال و دلسوزان عزیز از مثال آقایان کاک اقبال سابقی، حاج عبدالرحیم ابراهیمی، حسینی، عزیزی، نقشبندی، جراحزاده، حاتمی، دکتر جزاء راهکان، دکتر ولدبیگی، انصاری ، روشنی و عزیزان دیگر که اسمشان در ذهنم نیست خواهش دارم به فوتبال ورود نمایند تا دیر نشده که خودمان و شهرمان ضرر می‌کند.

دوست دار جوانان و نوجوانان و ورزش شهرمان

فاتح مرادی – مربی فوتبال

9 پاسخ برای “دلنوشته یک مربی فوتبال از وضعیت ورزش پاوه / فاتح مرادی

  • !! در تاریخ بهمن 23, 1393 گفت:

    سلام
    من فکر نمیکنم برگزاری مسابقات در لیگ دلسوزی بخواهد!!
    من فکر نمیکنم دلسوزی لازم باشد!!
    فقط اندکی غیرت کاری میخواهد!!
    شما به کارنامه هیت فوتبال نگاهی بیندازید.
    چه مسابقاتی؟!
    چه هزینه ای؟!
    به نظر شما این جوانان نیستند که باید دلشان به حال مسولین بسوزد؟
    تا کی حرف نزنیم؟ تا به کی چوب ندانم کاری بعضی هارا بخوریم
    خواهشا درب سالن ها را ببندید.
    در هایشان را ببندید که فراموش کنیم این همه کم کاری را…

  • iهمشهریشهروندشهروند در تاریخ بهمن 22, 1393 گفت:

    با سلام کاک فاتح جان درست شدن وضع ورزش و فوتبال در پاوه امکان پذیر نیست با وجود افرادی که سالیان زیادی جوانان بسیار مستعدی را به نابودی کشاندن تا پلی برای ترقی خود سازند استعدادهای بودند که بهترین چیزی که از ورزش نسیب شان گردید کار شبانه روزی در ازانس هاست برای گذران زندگی روز مره خود در حالی که افراد بسیار پایین تر از انها اکنون همه کاره ورزش شهر هستند فقط به خاطر اهداف عامل مرگ ورزش پاوه

    • ناشناس در تاریخ بهمن 23, 1393 گفت:

      سلام دوست عزیز میشه فوتبال پاوه را درست کرد اما باید دلسوزان جوانان وخود جوانان هم دل باشند ونگزا ند انها هر کاری دلشان میخواهند چون پشتشان به جاهایی گرم است انجام دهند چرا قدیمها در خود شهر ده تیم بود اما حالا در خود شهر پاوه تیمی نداریم علتش چیست فشار و دور بودن دلسوزان عزیز که در بین تمام مردم اعتبار دارند

  • واقعیت در تاریخ بهمن 20, 1393 گفت:

    آقای مرادی دغدهای شما و پیشنهادات شما بجا میباشد.
    اما تا زمانی که بعضی افراد برای ماندن در ورزش به نماینده مردم در مجلس و برخی افراد دیگر متوسل میشوند تا بمانند و خدمت کنند اما نمیدانند بهترین خدمت رفتن انهاست نیاید امیدی داشت.
    مانده ام شان یک نماینده و دغدغه او ماندن بعضی ها در ورزش است یا باید به فکرمشکلات اورامانت باشد ……

  • Dr valadbeigi در تاریخ بهمن 20, 1393 گفت:

    بإسلام وعرض ادب واحترام خدمت مدیریت سایت وهمچنین دوست عزیزم کاک فاتح خدمتتان عارضم بنده نیز به تبع فرمایشات کاک محمدرضاعزیزی خون نوشته زیاددراین شهردرمورد فوتبال دارم ولی افشا نمیکنم سه ساله حدود بیست جوان رادورخودجمع کرده ام وواقعا لذا بردم ولی هیات فوتبال استان وشهرمانودرراس انها مدیریت ورزق وجوانان استان جناب اقای جوهري شهرمان اقای حسینی باعث شدند بنده که معتاد فوتبال بودم الان ازنام فوتبال بیزارم تاجاییکه ازتماشای فوتبال ،رفتن به سالنهای فوتسال باپیشکسوتان بزرگوار و…..برای همیشه کناره گیری کردم ودلیل اساسی عدم وجودمدیریت دراداره وررش وجوانان استان وشهرپاوه بوده است وخواهدبود کاک فاتح هم دلسوز ورزش شهرمان میباشد ولی افسوس چیزهایی که بنده ازنزدیک درجریان این دلسوز جوانان شهرمان هستم دوستان درجریان نیستند دیگرکاک فاتح تشکیل هیات امنا ارزشی نداره چون وجهه بزرگوارانی که ذکرکرده بودیدزیرسوال خواهدرفت درپناه حق باشید

  • تشکر در تاریخ بهمن 19, 1393 گفت:

    با سلامت خدمت شما برادر عزیز جناب آقای فاتح مرادی
    به راستی که شما حرف دل بسیاری از جوانان این شهر را عرض نمودید. بسیاری که چه عرض کنم؟! همه…
    ای کاش واقعا لیگی برگزار میشد. اما خب میتوان با یک مدیریت حساب شده، پیگیر شد.
    از شما و دیگر مسولان خواهش مندم پیگیر این موضوع باشید و ما جوانان این شهر قول میدهیم از کوچکترین تلاشی دریغ ننماییم.
    شما را به خدا دیگر میشود ها و میتوانیم ها را بگذارید کنار و دست به عمل شوید.

  • ذره بین در تاریخ بهمن 19, 1393 گفت:

    در انجا وظیفه خود را میدانم که ذکر چند نکته رو بیان کنم چون ما هم ورزشکار و ورزش دوست هستیم”””””””””

    چه ورزشی را در چه سنی شروع کنیم؟

    رهنمودهای زیادی در مورد زمان شروع و چگونگی شروع شرکت در ورزش وجود دارد. این رهنمودها بر اساس بهبود عملکرد و عوامل خطرزا طراحی شده‌اند…
    سنین ۶-۲ سالگی: لازم است کودکان بیشتر در فعالیت‌های شادی‌آور و فرح‌بخش شرکت کنند. در این سن کودک، توانایی شرکت در ورزش‌های سازمان‌یافته مانند فوتبال را ندارد زیرا توانایی حرکتی و تعادلی کامل نیست و محدوده توجه او محدود است.
    مهارت‌هایی مانند دویدن، پریدن و شنا را می‌توان به کودک آموزش داد. در این سن، ورزش باید با حداقل آموزش باشد و از ایجاد رقابت و مسابقه بین کودکان جلوگیری شود. هدف اصلی باید لذت بردن از ورزش باشد.

    سنین ۱۰-۶ سالگی: گرچه بهبود تعادل و حرکت به‌دست آمده اما هنوز هماهنگی لازم بین دست و چشم به‌وجود نیامده است بنابراین کودک می‌تواند به‌طور محدود به ورزش‌های سازمان‌یافته بپردازد. ورزش‌هایی مانند ژیمناستیک، شنا، تنیس برای کودک مناسب است. در این سن تاکید بر آموزش تکنیک است و باید به رقابت و مسابقه کمتر اهمیت داده شود.

    سنین ۱۲-۱۰ سالگی: سطح شعور و فهم و توانایی یادگیری، تعادلی و حرکتی کودک افزایش می‌یابد و می‌تواند حرکت‌های پیچیده و تکنیک و تاکتیک را یاد بگیرد و در ورزش‌های سازمان‌یافته و برخوردی شرکت کند.
    ورزش‌هایی مانند والیبال، بیسبال، فوتبال و دوچرخه‌سواری برای این سنین مناسب هستند.
    در باشگاه‌ها تمرین با وزنه‌های کوچک ایرادی ندارد ولی ورزش‌هایی مانند وزنه‌برداری و پاورلیفتینگ برای کودکان ممنوع است.

    بدنسازی با وزنه باید بعد از سن بلوغ آن هم همواره تحت‌نظر مربی انجام گیرد. ورزش‌های پربرخورد و تماسی مانند بوکس، کشتی، هاکی و پاورلیفتینگ بهتر است بعد از ۱۵ سالگی شروع شوند ولی به‌طور کلی می‌توان گفت مناسب بودن شدت و نوع ورزش را رضایتمندی کودک و لذت بردن او تعیین می‌کند. علاوه بر این، ورزش تاثیری بر سن بلوغ ندارد مگر در دخترانی که رژیم غذایی شدید گرفته باشند و والدین نباید از این بابت نگران باشند.

    با تشکر

  • ذره بین در تاریخ بهمن 19, 1393 گفت:

    شعار ما این است هر فرد در هرجا و هر زمان باید بیاموزد .(ذره بین)

    بسیاری از والدین پس از مراجعه به مدارس فرزندان خود، از هر معلمی و درسی جویا می شوند الا ورزش!

    برخی والدین اعتقاد دارند نمرات بالا در ورزش حق مسلم فرزندان آنهاست و در مواردی اینگونه اعتراض خود را به نمرات پایین فرزند خود در ورزش اعلام می کنند:

    اگر نمره ورزش فرزندم ۲۰ نشود، معدل او پایین می آید. آیا این نوع نگرش و باور به سود آن فرزندانی است که والدین برای سعادت و آینده روشن آنها از هیچ تلاشی دریغ نمی کنند؟!

  • محمدرضا عزیزی در تاریخ بهمن 19, 1393 گفت:

    برادر بزرگوار جناب آقای فاتح مرادی
    دلنوشته که نه !!! خون نوشته شما دغدغه شبانروزی ماست . کار به جائی رسیده که ورزش به کلی و فوتبال بالاخص بدست کسانی افتاده که متوجه نیستند چه مسئولیتی را قبول کرده اند و متاسفانه هیچگونه نظارت و بازخواستی متوجه آنان نمیشود و اینان به گمان خود دارند خدمت میکنند!!!! مادامیکه پستها و مقامها از کیسه های کثیف ریا و تملق سر در آورند انتظاری بیشتر از این نباید داشت . به امید روزی که غده های چرکی از دامن ورزش این شهر رخت بر بندند.

پاسخ دادن به ذره بین لغو پاسخ