چهنی، یهکهم نویسهیم به هۆرامی ئهدانه بی/عرفان زۆمۆررۆدی
پایگاه خبری تحلیلزمردیی سلام پاوه : رۆو یهکشهممهی، یهرێ و نهورۆزو دوهههزارو حهوسهدو چواردهو کوردی، چهنی شاندێوه دوانزه کهسی که پێک ئامابێ جه حهوت مامۆسهی ئایینیێ و شێخێوه تهریقهت و نهقشبهندی و خهڵیفێوه ههر چا تاقمهیه، چهنی یهرێ سهره رووتێ که من یۆشا بێنێ، بهڵام ههر من سهرهم چهرمه نهبیهبێ یا خاستهر واچوو جه ههر […]
- ۱۱ اسفند ۱۳۹۳
- کد خبر 13961
- 3 دیدگاه
پایگاه خبری تحلیلزمردیی سلام پاوه : رۆو یهکشهممهی، یهرێ و نهورۆزو دوهههزارو حهوسهدو چواردهو کوردی، چهنی شاندێوه دوانزه کهسی که پێک ئامابێ جه حهوت مامۆسهی ئایینیێ و شێخێوه تهریقهت و نهقشبهندی و خهڵیفێوه ههر چا تاقمهیه، چهنی یهرێ سهره رووتێ که من یۆشا بێنێ، بهڵام ههر من سهرهم چهرمه نهبیهبێ یا خاستهر واچوو جه ههر لایوه پهیش بلمێنه گولالهترینشا بێنێ، کهوتیمێڕا جه یهرێ ماشینێنه روهو وڵات و ههرێم و کوردستانی و پهی تهوێڵێ، پهی بهرز راگێرتهی یادو بێرهوهری و زاناو فرهزانوو ئا مهحاڵێ، پایهبهرز حاجی مامۆسا مهڵا نهزیرو گهورهو تهوێڵێ، به یارمهتی و خوای گهورهی و به سهر پهرهستیو مامۆسای فرهزانی وریای که سهرۆکوو شاندهکهی بێ یاوایمێ وهرۆو. مزگی دوهنهووم به دوه مهنارهی وهش قهدو قامهتیش، وه به میعماری و کهم وێنهو هۆرامانی، به دیمهنوو تهوهنه وهش نماکاو هۆرامانی، که به نامێ مزگی مهڵا نهزیری گهورهی نامێ نریابێ، کریاوه و کۆڕ گیریا (که جه سهفهرنامێوه به تێروو تهسهل باسش کهروونه).
دماو کۆرهکهی، وه دماو دهس و مشتاق کهردهی چهنی دۆس و برادهرو ئهژناسیایهکاما، دیدهم به دیدارو مامۆسایوه وهشهویسم که خاوهنوو چهن کتێوێوه جه سهر مێژوو کوردستانیهن، رۆشن بیوو؛ کۆڵێ کتێبێش پهی ئارده بێنێ- ههم پهی وێم ههم پهی چن کهسێ تهری- فره لاشهنه ماتڵ بیهیمێ، بهڵکوو تاسهما مڕیۆ. ها مزگی خهریک بێ هاڵی بۆنه و شاندوو هامڕێیاما، یۆیۆ و دوهدوه زیایره و منیش روهو بهرهی لوانێ که پێشکهش کاروو بهرنامهو «شنهو هۆرامانی» جه شاشه رهگینهکهو سپێدهی وهرش گیرتانی:
– ئیللاو بیللا مشیۆ وتووێژهیما چهنی کهری!
* سهروو چهما، قهیش چێشا.
بهڵام: یهکهم: کۆتا، تا جیا نهمانوو جه دۆسا،
دووههم: با سۆرانی بۆ نه هۆرامی! چون من زوانم جه هۆرامیهنه کول و کورتا!
– پهی یهکهمی، سهروو چهما.
پهی دووههمی، حهرگیز حهرگیز ناوهللا، مهلۆ سهر پهیما، چون بهرنامهکهما هۆرامیا.
جا وهللا ههر عهیبوو شوورهیا، تهمهنێوه ژیوای دلێ هۆرامان و هۆرامیا ئا وهخت واچی زوانم جه هۆرامیهنه کول و کورتا!
چڵهکیانێرهو ئاما وهروو چهمام، چهنای چهن جار واتهنم به قوتابیهکام:
ئانهتا هۆرامیێنێ، هۆرامی فێروو رهفێقه سۆرانیهکاشا(جافهکا) کهراو به پێچهوانهیچۆ. ئیتر نهژنهوو کهسێوه واچۆ سۆرانی(جافی) مهیاوونه یا خۆ هۆرامی! عهیبوو شورهیا!
جا ئیسه، دالێوه غیرهتم جما، ونیم جۆشیاو عهیبم ئاما جواو دهیشا!
* واتم به مهرجهی ئهگهر ئاماو هۆرامیهکهم تێکووپێک داو شیرینیهکهیش جه دهس لوا بڵاوش نهکهردێ!
– سهروو چهما سهروو چهما ! تهقهو مامهڵهی ئاما !
رێک کهوتیمێو وتووێژ ساز کریا و فره فره کورت و کۆتا، باسو جوانیو رێک و پێکیو تام و چێژوو زوانو هۆرامی کریا، که چهنی شاعێراما، گهرچی وێشا هۆرامییچ نهبیبا پێسه مامۆسا مهولهوی بهڵام خۆ به هۆرامیچ دۆناما.
دماو وتوو وێژی، مهزانوو پهی دڵوو من بێ، یا ههر راس راسی بێ، واتشا وهڵڵا هۆرامیهکهت رێکوپێک بێ، ئێمه حهتمهن بڵاوش کهرمێ.(دماتهر بڵاوشا کهردۆو ئادێ چن من راسشا کهردهبێ که خاسشا دیهبێ. بهڵام راس راسی پاسه بۆ! مازانوو؟!)
جا جه مزگی بهر ئامانێ، شاندو هامڕێیاما لوای بێنێ.
راست گهرهکا پهشۆکیانێ، واتم لاو وێمۆ ئینه چێش بێ و چهنی بێ منش پێسه خهڵهفنانێ؟!
کهوتانێ را سهرهوچێر به باوهشیه کتێوو وێم و چننه دوسێ؛ چهن ههنگامهی تن نیهنێ، ئهمجار لایوه پهی دمای کهرێنێ و دیینێ، بهشکوو سوارم کهرۆ ماشینێ.
وهڵڵا دالێ و ئامانێ، سوارش کهردا ماشینێ، جا چ ماشینێ، به دوێ بازێ هۆرپڕانێ،تا سوار بیانێ، کرچهش چهنه نیێ ئا ماشینێ. ئهپی جۆره یاوانێ خانهقاو تهوێڵێ شاندێم بێسێ و سنوورو شۆشمێیما بهزناو ئامایمێ.
که ئامایمێ ، عهیب و شوورهییو پێشکهشکارو بهرنامێ و تاریف و بارهکهڵاو ئادێ، هانش دانێ، دهس بهروونه قهڵهمێ و ئا وتووێژێ، کهروونه ئامیانو وتارێوه، که نامێم نیان (هۆرامانی جوان، سرووشت و خهڵک و زوان)که ئاماژهم دان به یهرێ تایبهتمهندی و هۆرامانی که به راسی کهم هۆرگنۆ ئی یهره پێوهره جه ناوچێوهنه تا ئی راده جهمێ باوه ئادیچ یهکهم سرووشت و رازاوهو هۆرامانی دووههم خهڵک و نهرم و نیان و هێمن و وهش روو هۆرامانی یهرومی زوان و شیرین هۆرامی که خوا یار بۆ دماتهر پێشکهشتا کهروونه.
کاکه عرفان گیان! دهس وهش
بهش ئی ههرمانه گهوریَته تاووَ رچهو ئی چن سالَهیه ماروَ و، دلی نویسهرامانه، حهر پیَسه ئهوسای قوَرخو نویستهی به یهک زوانی ماروَ و نزیکی فرهتهر باروَ. پاسه که عهکسهکهتهنه بهرگنوَ، دین و نهتهوه، دویَ چیَویَ نیهنیَ که دژایهتیشا بوَ و به بیهی یوَیشا، ئهوشا مشوَ بهرپروَ. تاریَخما بهرش وستهن : گهرهکما بوَ، گهرهکما نهبوَ، ههورامان پیَسه بیهن.
دیسانهو دهس وهش بیهی کاکه عرفانی و هوَرسورنهرا پهلیانهو(سایتو) سلام پاوه ی کهرو.
سلام
كاكه گيان ده ست وه ش بو، يا خودا بي قه زا و له ش ساق بي،
ده س و قه له مت هه ر به رده وام بو.
ده س وه ش کاکه گیان مانی نه وی . آواته وازه نا په ی په ره دایو گه شه دای به زوانو فه رهه نگو کولتوری هه ورامی دایم ده س به قه له مو به رده وام بی.