پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه : سلام وادب خدمت همه‌ی بازدیدکنندگان ونویسندگان وفعالان فرهنگی باتوجه به درخواست عده‌ی زیادی ازبزرگان و نویسندگان و دوستان فعال در عرصه‌ی فرهنگ و ادبیات هورامان سپاس نامه و نکاتی چند درارتباط با همایش داستان کوتاه هورامی؛با خامه ناتوان و کلک قاصرخود بیان کرده و امیدکه شاهد تداوم چنین همایش هایی آن هم درگستره وسیعتر؛کردستان؛و حتی سراسرایران وجهان باشیم. باعنایت به اطلاع رسانی مطلوب و آن هم درفضای مجازی که خیلی از سایتها و وبلاگ ها و فضاهای دیگرمجازی و اینترنتی که اینجانب هم افتخار آن را دارم؛در رابطه با داستان کوتاه هورامی که درشهرفرهنگی نودشه برگزارشد؛نقش برجسته آقای ابراهیم شمس و انجمن ادبی کتابخانه نودشه و دیگر دستاندرکاران بر هیچ کس پوشیده نیست؛و امید آن داریم که گام های بعدی و با برگزاری بهتر و در فضا و غنای بهتری تداوم داشته باشد. دراجرا و برگزاری خیلی ازهمایش ها و سمینارها و تجمع های فرهنگی و ادبی کم و کاستی وجود دارد و این همایش هم مستثنی نبوده؛لذا نمی دانیم چراکه هر آوان واژه نقد به میان آید؛ما و دیگران آن را منفی تداعی می کنیم؛کمی تأمل کنیم و با اندیشه و سگال نیک به افکار و آرای دیگران التفات کرده چرا که همه چیز راهمگان دانند و همگان هنوز ازمادر نزاده‌اند؛و یا هرکس در چندهمایشی شرکت کرده و مقاله ارائه داده و چندکتابی را نوشته خودش را ارباب ادبیات هورامان بداند؛این نهایت کبر و خودبینی است؛بایدکه با سعه‌ی صدر و دگرخواهی با امواج ادبیات خواهی و دانایی دیگران وفق دهد و به مصداق سخن گهربار استادمرحوم محمد مصطفی زاده : (بنویسمێ به‌ زوانی هۆرامی،بوانمێوه‌ به‌ زوانی هۆرامی؛که‌ ئاڵاو قه‌ڵه‌می نه‌بڕیه‌ینه‌ باڵاو هیچ مێلله‌تێویه‌ره) (به‌زبان‌هورامی بنویسیم،به‌زبان‌هورامی بخوانیم،که‌نوشتن‌وقلم‌به‌دست‌گرفتن نشان‌وافتخارملت‌خاصی‌نیست). ادبیات زبان هورامی؛همگام با شعر تابناکش؛نثر و پخشان نویسی و داستان سرایی اش؛در اوج به سر برده و پرواز و سیرصعودی را می پیماید؛پستی رانشاید: هرآنکه به زبان خویش درماند نادان بود گر دوصد زبان بداند در ارتباط با ارائه نظرات در وبلاگ هورامان هانه‌به‌رچه‌م؛بازدیدکنندگانی که با اسامی حقیقی و مجازی و مستعارنزدیک به100نظر ارائه داده‌اند و بعضاً به علت رعایت احترام به شخصیت افراد فرهنگی و رسالت واقعی و فرهنگی این وبلاگ تا آنجا که به ادب مربوط بود،تعدادی از نظرات تأیید نشدند؛بنابراین شفاف سازی و حس‌احترام به همه‌ی بزرگان و نویسندگان و بازدیدکنندگان مباهات اینجانب می باشد.امیدوارم که یادآوری این چندکلام ناقص؛تلنگری باشد که حریم یکدیگر را بسان حریم خویش نگاه داریم.

بااحترام و ارادت :همایون محمدنژاد مردادماه 1392/مریوان