ماهواره و شکل‌گیری شخصیت کودکان /مدرک ولدبیگی
پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه : کشته شدن دختری خرد سال به دست برادر 8 ساله اش تحت تآثیر دیدن مسابقات کشتی کچ! همه را شکه می کند. شنیدن خبر از دست رفتن کودک در بازی اعدام در شهرستان جوانرود! اثرات منفی تلوزیون، ماهواره و بازی های کامپیوتری بر روح و جسم کودکان (انزواطلبی، […]
- ۱۹ آبان ۱۳۹۲
- کد خبر 1459
- 14 دیدگاه
پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه : کشته شدن دختری خرد سال به دست برادر 8 ساله اش تحت تآثیر دیدن مسابقات کشتی کچ! همه را شکه می کند.
شنیدن خبر از دست رفتن کودک در بازی اعدام در شهرستان جوانرود! اثرات منفی تلوزیون، ماهواره و بازی های کامپیوتری بر روح و جسم کودکان (انزواطلبی، افت تحصیلی، بلوغ زودرس و دچار شدن به انواع بیماری های روحی و جسمی کودکان و نوجوانان)
و هزاران خبر ناراحت کننده وبی نهایت تکان دهنده از پرپرشدن روح و جان کودکان خردسال در جامعه؛ همه ی این ها اگر اندکی باعث متآثر شدن احساس همدردیمان می شود، باید ما را به فکر راه چاره ای برای این مشکل بیاندازد.
راستی چرا باید این اتفاق ها بیفتند؟! و چه باید کرد تا شاهد حوادث این چنینی نباشیم!؟
یعنی ممکن است این اتفاق در آینده ای نزدیک در شهر ما، محله ما و یا شاید هم خانه ما رخ دهد!؟ غیر ممکن است!!
اما آیا واقعأ غیر ممکن وجود دارد!؟
کودک در سال های آغازین زندگی خود در خانواده رشد می کند و می آموزد. شخصیت کودک در هفت سال اول زندگی و در کانون خانواده شکل می گیرد. نمي توان تصور کرد که فرزندي در يک خانواده بدنيا بيايد و پدر و مادر وي تمام سعی و تلاش خود را براي موفقيت او بکار نگيرند، آنهم در دنياي پرهياهوي فعلي که همراه با پيشرفت تکنولوژي کار را براي تربيت نسل آينده و کودکان سخت تر هم کرده است. البته سخت، به این دلیل که با وجود چنین تنوعی کنترل و تربیت کودکان بسیار دشوار شده و با توجه به استفاده وسیع جمعی از رسانه نمي توان حتی تصور كرد كه فرزندان ما بزرگ شوند، رشد كنند، به دانشگاه بروند، وارد حوزه هاي مختلف شوند اما با ماهواره، كامپيوتر سروكار نداشته باشند و شبكه جهاني (اينترنت) را نشناسند.
و از سوی دیگر طبق پژوهش های انجام شده كودكان 20 برابر بیش از بزرگسالان از تلویزیون اثرپذیری دارند، يعني 20 برابر مادر، كودكش از تلویزیون و برنامه های آن اثر می‌پذیرد.
در اینجا سعی داریم در مورد این معضل اجتماعی و روش هایی برای همسویی زندگی خود و تربیت کودکانمان با پیشرفت های روز، چند نکته کلیدی را یادآور شویم.
چند سال پیش از سوی محققان و کارشناسان علوم تربیتی با توجه به شرایط آن زمان در مورد برخی کانالهای ماهواره ای و اعتیاد به ماهواره و اینترنت به خانواده ها هشدارهایی داده شد، اما کمتر کسی به آنان توجه نمود!
همانطور که چند سال پیش تصور استفاده از ماهواره و اینترنت در این سطح غیر ممکن می نمود و تا این اندازه جزء سرگرمی های اصلی خانواده ها نبود! اما امروز اگر سري به خانواده های شهرمان بزنيم تقريبا بخش اعظم و قابل توجهي از اين خانواده ها به خصوص خانواده های جوانتر و داراي فرزند خردسال، ماهواره از ضروريات زندگي شان شده،در حالی که با نحوه ی استفاده درست از آن آشنا نیستند!! پس ممکن است این بار ما خبر ساز روزنامه ها و سایت های خبری شویم…
یکی از ضعف ها و ناآگاهی هایی که ما یعنی اکثر مخاطبین شبكه هاي ماهواره اي داریم عدم تربيت سواد بصري است. سواد بصري عنصري كليدي است كه بايد به كودكان آموزش داده شود، اما متاسفانه ما و كودكان كمترين بهره را از اين علم داریم. ما بايد بتوانیم نیازهای آموزشی و تربیتی سنین مختلف فرزندانمان را تشخيص دهیم و الگویی مناسب برای آنها باشیم، تا کودکان بتوانند به طور مستقل از رسانه‌ها استفاده كنند و بدون نظارت ما بهترین راه را برای امروز و آینده خود انتخاب نمایند.
پس باید فکری کرد و چاره ای اندیشبد…
آیا تا بحال از خودتان پرسیده اید که هزینه های میلیارد دلاری برای ساخت انیمیشن و حتی سریال ویژه کودکان به منظور سرگرمی کودکان ما ساخته شده، و این هزینه ها از سر دلسوزی بوده ؟
آيا كودكي كه همراه پدر و مادرش سریال‌های ماهواره‌ای را می‌بیند، گاهی با نقش دختران و پسران هم سن و سال خودش همزاد پنداری نمی‌کند؟
آیا پدر و مادر کودکی که او در سریال‌های ماهواره می‌بیند، شبیه پدر و مادر خودش رفتار میکنند؟
آیا تسخیر ذهن نوجوان توسط رسانه ها و ایجاد اعتیاد به دیدن برنامه های آن، بی رغبتی نسبت به فعالیت های اجتماعی، کم شدن علاقه به مطالعه کتاب های مفید و موثر به علت اعتیاد به دیدن صحنه های مستهجن که نفس تشنه ی آن است، بلوغ زودرس و دچار شدن به انواع بیماری های روحی و جسمی، گرفتن فرصت اندیشیدن از آنها که تمامی این امور به طرز شگفت آوری توسط متفکران این رسانه ها برنامه ریزی شده است، کافی نیست؟
آیا بهتر نیست که کارشناسان و مشاوران ما در زمینه مسائل کودک، به فکر راه چاره باشند..؟
آیا خانواده ها برنامه هایی برای استفاده صحیح خود و کودکان شان از این امکانات دارند..؟
به نظر شما چه باید کرد..!؟
كودكان در خانواده، استفاده از رسانه‌هاي گروهي را به همان طريقي مي‌آموزند كه لباس بر تن كردن يا مسواک زدن را ياد مي‌گيرند. دقيقا در مورد تماشاي تلويزيون نيز عادات بعدي آنان، بستگي به چگونگي استفاده‌ي والدين، خواهران و برادران از آن دارد.
عدم كنترل فرزندان را نبايد با مهرباني يكي دانست، والدين بايد بتوانند با آگاهی و برنامه ریزی مناسب، تفریحات کودکان و نوجوانان خود را به سمت بخش های علمی، ادبی و هنری سوق داده و با محكم کردن پایه های فرهنگي، قدم های مثبتی برای آینده خود و فرزندانشان بردارند.
با توجه به حساسیت موضوع باید به شدت نگران آینده فرزندانمان باشیم، چرا که این بار فقط جسم فرزندان ما در خطر نیست. بلکه روح و روان و طرز تفکر فرزندانمان که نیروی محرکه ی جامعه هستند در خطراست. لذا بایستی نهایت تلاشمان را در جهت رهایی از آن به کار بریم و با استفاده از راهنمایی های کارشناسان علوم تربیتی کودکان، آینده زیبا برای فرزندانمان به ارمغان آوریم.
ان شاالله
اگر باور داشته باشیم که ذهن کودکانمان با چه سرعت و دقتی از عناصر موجود در محیط زندگی شان رنگ می گیرند، ممکن است به گونه ای دیگر به این موجودات لطیف و آنچه که به عنوان وسائل سرگرمی آنها معرفی شده اند، نگاه کنیم.
تکرار پیام اثر خود را خواهد گذاشت و جادو می کند. حتی با وجود تکثر رسانه ای در عصر حاضر تکرار پیام هنوز دارای اثر می باشد و می تواند باورها را تقویت، اصلاح و یا حتی ایجاد نماید.
ه
به قربانت بم کاک مدرک دست وش بو گیان ارام له تاران
من خواهشیاز دوستان عزیز دارم زمانی که مطلبی می نویسند باید کار های تحقیقی انجام دهند نه اینکه هرچه به ذهنشان خطور کرد بنویسید من خودم این نوشته ها را نه علمی می دانم نه قابل تعمیم به کل جامعه پس این نوشته فقط به درد این می خورد سایت ها را پر کند
با سلام و تشکر به خاطر تلنگری که بسیار لازم می نماید
در مقاله به خطرات اشاره کردید اما به راهکار خیر….البته در نظرات چند مورد را بیان فرمودید که قابل تامل و اجرا هستند اگر لطف بفرمایید و ادامه ی راهکارهای رفتار با کودک را توضیح دهید سپاس گزار خواهم شد
حساسیت موضوع بسیار بالاست.. در نگاه کلی در بین مردم و به خصوص منطقه ی ما نوع رفتار با کودک در اولویت خانواده ها نیست غافل از اینکه نسل آینده که سازنده ی فرهنگ و آبادانی منطقه ای می شود همان کودکان امروز هستند
لطف فرمایید راهکارها را مفصل تر بیان فرمایید …ده سه کیتان وه شی بان
تلويزيون به عنوان يکي از فراگيرترين رسانه هاست که معمولا خانواده ها کمترين نگراني را درباره برنامه هاي آن دارند . اما اکنون فارغ از نقدهايي که به برنامه سازان تلويزيون داخلی و حتي ساير رسانه ها به خصوص در حوزه کودک وارد است که نياز به مجالي ديگر جهت آسيب شناسي جدي آن مي باشد، در اينجا تاثيرات منفي رسانه هايي را بیان نمودیم که با پيشرفت تکنولوژي و حمايت همين خانواده ها به آغوش گرم خانواده وارد مي شوند تا با استفاده از غفلت پدرها و مادراني که تمام هم و غم شان کودکان شان هستند ، اولين آسيب هاي طراحي شده به پاک ترين ومعصوم ترين افراد جامعه وارد شود. آسيب هايي که شايد ديگر مجالي براي بازسازي آن فراهم نشود.
استفاده از اينترنت و کامپيوتر در بین نوجوانان نه به خاطر نو بودن آن، بلکه به دليل غرق شدن در دريايي از ارتباطات و اطلاعات جدید است که برای او تازگی دارند و در خانواده و اطراف او بصورت فیزیکال موجود نمی باشند و این دنيايي روياهایشان تنها با فشردن چند دکمه در زمانی کوتا برای انها مهیا می شود.
با توجه به اینکه اسیب پذیر ترین قشر جامعه کودکان و نوجوانان هستند.و با توجه به شرایط سنی، همواره در پی پیداکردن الگویی برای ادامه زندگی هستند، وقتی در میان اطرافیان خود هیچ الگو یی که مورد علاقه و متناسب با نوع تفکر خاص خود پیدا نمی کند به ناچاراز شخصیت های مورد علاقه خود در بازی های کامپیوتری و شبکه های ماهواره ای را الگوی خود قرار می دهند. بنا به علایق و فکر خاص کودکانه ای که دارد شخصیت هایی که بیشتر دوست دارد و بهتر با انها ارتباط برقرار می کند را بعنوان الگوی خود انتخاب می کند، گاهی اتفاق می افتد که شخصیت مورد علاقه فرزند ما مثبت است و می توانند به ما و فرزندمان در زنگی کمک کنند و موجبات شکل گیری فکر و رویکردی مثبت در زندگی او باشد، اما چون در اصل با فرهنگ بومی ما تا حد زیادی اختلاف دارد، کودک را دچار دوگانگی می کند و این دوگانگی در این زمان حساس برای کوک گران تمام می شود و تاوان ان را در سالهای اینده زندگی خود( نوجوانی و جوانی و..) خواهد داد.
و در این بین انگشت اتهام به سمت خانواده می باشد و مسئول بیشتر ناهنجاری های اخلاقی، بخصوص در این زمینه پدر و مادر می باشند زیرا والدین وظیفه اموزش و پرورش درست فرزندان خود را به عهده دارند و زمانی که در این راه کوتاهی می کنند و با نیازها و علایق فرزندان خود اگاهی کامل ندارند، ناخواسته راه را برای القای فرهنگ و فکرهای منفی در کودک خود هموار نموده اند.
و در بیشتر موارد این برنامه ها تاثیر منفی بر روح و روان کودک دارند و در حال و اینده او را دچار افسردگی، پرخاشگری، تضاد فرهنگی، بی هویتی، ترس، وحشت، بیزاری از خانواده، فرار از خانه و بسیاری موارد دیگر میکنند.
من پسری خرد سال دارم که بیشتر وقت خودشو را صرف بازی های کامپیوتری وماهواره می کنه
وبیشتر اوقات با کسی خرف نمیزنه و بشدت گوشه گیره
گاهی پرخاشگری هم میکنه
بعضی وقت ها سوالاتی میپرسه که آدم شاخ در میاره!!
من چرا دوست دختر ندارم ؟
من چرا ازاد نیستم؟
به مادش میگه چرا تومثل فلان شخصیت لباسات خوشکل نیست ؟
و…
براي آنكه كودكان بتوانند در بين امكانات و موضوعات ارائه شده توسط رسانه‌ها، راه صحيح خود را پيدا كنند، به راهنمايي ما نيازمندند در اين ارتباط موضوع اين نيست كه رسانه‌هاي گروهي محكوم شوند بلكه بايد نقاط ضعف و قوت، امكانات و خطرات رسانه‌هاي گروهي مختلف را شناسایی کنیم و در عمل ان را به فرزندان خود اموزش دهیم به اين منظور، ما به عنوان افراد بزرگسال، بايد کارهایی انجام بدهيم
خود را در علاقه و شوق و ذوق آنان نسبت به رسانه‌ها، شريك كنيم و آن چيزي را كه سبب جذب آنان به این شبکه ها مي‌شود، كشف كنيم.
ما در اين ارتباط ، يك الگو براي كودكان خود هستيم. به همان صورتي كه والدين، رسانه‌ها را مورد استفاده قرار مي‌دهند، كودكان نيز آن را مي‌آموزند، چه به مفهوم مثبت و چه منفي آن
براي آنكه كودك‌تان بتواند به طور مستقل از رسانه‌ها استفاده كند، در حد امكان به او مسووليتهای بيشتري دهيد.
با كودك خود در مورد اينكه او علاقه‌مند به تماشاي چه برنامه ها و شبکه هایی است، صحبت كنيد، و این برنامه هارا با دقت برسی و نکات مثبت ان را برای فرزند خود برجسته نمایید، و با به شیوه ای درست از نفوذ نکات غیر اخلاقی ان در کودک جلوگیری نمایید.
براي آنكه متوجه شويد شخصيت‌ها و داستان‌هاي كارتوني و تلويزيون، چه نقشي در زندگي او دارند، او را زير نظر بگيريد و با مهارت هر چه تمام تر و به نحوی که او را حساس نکنید، نقش های منفی را برای او کمرنگ و باجایگزین کردن الگو و ارزش های مثبت ان را از ذهن او پاکک نمایید
.همراه كودك‌تان، برنامه‌هايي را كه بيشتر مورد توجه اوست، نگاه كنيد
در نهايت اين شما هستيد كه نقش تصمیم گیرنده را برای کودک ایفا می کنید و باید این نقش را جدی بگیرید
سعي كنيد با كودك‌تان در اين مورد كه كدام‌يك از آرزوها و خواسته‌هايش منطقي و كدام غيرمنطقي‌ست، به توافق برسيد.تجاربي را به ياد كودکتان بياوريد كه او قبلاً در شرایط مشابه داشته است: «آيا آن وسبله عالي و زيبايي كه ما پس از ديدن تبليغش از تلويزيون خريديم، خراب نشد؟» يا «آيا همه چيز به همان صورتي كار كرد كه تو تصور كرده بودي؟ و…
طرح اين سوالات بايد كودك شما را در مورد انجام خواسته‌هايش به تفكر وادار كنید و در نهایت فرزندتان باشد که خوب را از بد تشخیص دهد و راه خوب را انتخاب نماید
بچه‌هاي پيش‌دبستاني، با اسباب‌بازي معمولي هم بازي مي‌كنند و بيشتر تمايل دارند با والدين‌شان بازي كنند. بنابراين به كودك خود پيشنهاد بازي‌هاي مختلفي را بدهيد كه مي‌توانيد با او به‌طور مشترك انجام دهيد و بیشتر بازی هایی که فکری و برای تصمیم گیری به او کمک کنند را به او پیشنهاد کنید .
فقط وقتي كه هوا مناسب و خوب به گردش و پيك‌نيك نرويد بلكه در هواي باراني نيز اين كار را انجام دهيد. در تصمیم گیری ها نظر کودکان را جویا شوید و به پیشنهادهای انها عمل کنید، و در عمل او را از درستی یا نادرستی تصمیم و پیشنهادش اگاه کنید و نکات مثبت و منفی را به او یاداوری کنید. اگر كودكان در خانواده، در مورد تصميم‌گيري‌ها شريك شوند ، اعتماد به نفس پيدا مي‌كنند و اين حس را به‌دست مي‌آورند كه از طرف بزرگ‌تر جدي گرفته مي‌شوند. اين مساله، پايه‌ي مهمي براي تكامل و رشد شخصيت آنان است. كودكاني كه با اعتماد به نفس در اين دنيا زندگي مي‌كنند ، كمتر تحت تاثير رسانه‌ها قرار مي‌گيرند و خيلي راحت از راه به در نمي‌شوند و شخصيت‌هاي كارتوني و داستان‌ها و قصه‌ها، نقش قدرتمندي را در زندگي‌شان ايفا نمي‌كنند. يك دنياي نوراني و عالي بدون وجود رسانه را متصور نشويد و يا هم‌چنين يك دنياي تاریک و خطرناک با وجود رسانه را مجسم نكنيد، با پرورش فکر کودکان اجازه دهید ضمن استفاده از امکانات و رسانه ها قدرت تفکیک خوب و بد را داشته باشند.
باید نوجوان طوری تربیت شود که به صورت آگاهانه از گناه و ناهنجاری فراری باشد و محدود کردن دیدن ماهواره و استفاده از اینترنت نباید به روشی باشد که حس لجاجت نوجوان را تحریک کند بلکه با جایگزین مناسب و با تشویق نوجوان به اعمال مورد تأیید عرف و دین و موثر برای پیشرفت و موفقیت در اینده ،امکان انتخاب های متعدد و درست را مهیا نمایید
با سلام و تشکر از اقای ولدبیگی
انقدر زمین خورده ام که بدانم برای برخاستن نه دستی از برون ، که همتی از درون لازم است، حالا نمی خواهم برخیزم، می خواهم اندکی بیاسایم، فردا برمیخیزم وقتی که فهمیده باشم چرا زمین خورده ام…
با تشکر از مطلب زیبا و مفید شما امیدوارم موفق وسربلند باشید
در صورت نیاز به مشاوره در این زمینه ایا کسیه هست که بتونه به ما کمک کنه؟
راهنمایی نمایید…
با سلام خدمت دوست گرامی
در صورت تمایل می توانید با ایمیل اینجانب مکاتبه نمایید m.valadbaigi@yahoo.com
تا افرادی که در این زمینه می توانند به شما کمک کنند را به شما معرفی نمایم
و اگر مقدور نمی باشد میتوانید از راهنمایی کسانی که در زمینه علوم تربیتی کودکان فعالیت می کنند
مشاوران مهدکودک و دارس و کارشناسان اشنا به علوم تربیتی که از صحت اخلاق انها مطمئن هستید
دیدگاه شما پس از تایید نمایش داده می شود.
با سلام خدمت دوست گرامی
در صورت تمایل می توانید با ایمیل اینجانب مکاتبه نمایید m.valadbaigi@yahoo.com
تا افرادی که در این زمینه می توانند به شما کمک کنند را به شما معرفی نمایم
و اگر مقدور نمی باشد میتوانید از راهنمایی کسانی که در زمینه علوم تربیتی کودکان فعالیت می کنند
مشاوران مهدکودک و مدارس و کارشناسان اشنا به علوم تربیتی که از صحت اخلاق انها مطمئن هستید کمک بگیرید.
برخی از سایتها هم در این زمینه می توانند اطلاعات خوب و مفیدی در اختیار شما قرار دهند
با ارزوی موفقیت برای شما و فرزندتان
با درود و سلام خدمت دوست گرامی جناب ولدبیگی عزیز…
قبل از هر چیز تشکر میکنم از شما برادر ارجمند بابت نوشتن و جمع آوری این مطلب،
بنده چند مورد هست که یادآوری میکنم گرچه در لابلای این بیانات پیشنهاداتی نیز برای شما دوست گرامی نیز دارم.
بر همگی ما عیان است که ماهواره و سایر رسانه های جمعی می توانند تاثیرات مثبت و منفی بر افکار و رفتارهای مخاطبین خود بگذارند.به مانند شمشیری دو لبه که بسته به هدف و نیت خویش می توانیم از این رسانه ها متناسب با اهدافمان برخورد کنیم. ظاهرا گفته شما گوشزدی به ماها و خانواده هایمان بود که مواظب جنبه منفی این رسانه ها باشیم و بتوانیم این تاثیرات را مدیریت کنیم. صدالبته که گفته شما حکیمانه و صحیح است و قطعا شما تاثیرات مثبت و نقش بارز این رسانه ها را انکار نمیکنین،چون همچنان که گفتیم ما می توانیم با اعمال آموزش های صحیح، بتوانیم فرهنگ استفاده را به جامعه بیاموزیم و این حرکت طبعا نتایج مثبت و پر خیری را برای جامعه به همراه خواهد داشت. فرزندان ما به ماهواره و شبکه های از دید ما منفی متوسل میشوند چونکه توسطه رسانه های داخلی تامین و ارضاء نمی شوند! به فضای مجازی و رسانه هایی به اصطلاح غربی متوسل می شوند چون که این فضاها با ذهنیات و آزادی ها و چارچوب های کودکان و حتی خانواده هایمان نزدیک ترند! بیشک ایراد کار از خود ما و از تلویزیون های ماست که این چنین مردم را از رسانه های خودی زده کرده و نه تنها زده بلکه آنان را به سمت تلویزیون های غربی و شبکه های ماهواره ای که مورد تایید فرهنگ و آیین ما نیستند سوق می دهند.
پس اول خود را اصلاح کنیم، برنامه ها، تلویزیون ها و رسانه های جمعی خود را غنی، پربار و متناسب با نیاز جوانان کرده آنگاه اگر نتیجه ای نگرفتیم سراغ دیگران برویم.
این چنین معضلاتی در هرجامعه ای یک شبه ایجاد نشده اند که بتوان یک شبه آنها را رفع کرد.باید برایشان هزینه کرد، وقت گذاشت و کل جامعه را باهم بسیج کرد تا بتوانیم در برابر تهاجم فرهنگی حاکم بر سرزمین مان ایستادگی کرده و حتی فرهنگ اسلامی،ایرانی خویش را بر آنان تحمیل کنیم.
در پایان پیشنهاد من به شما دوست گرامی( مدرک ولدبیگی):
عنوان شما چندان واضح و مفهوم نیست، در عرصه علمی و آکادمیک این چنین تیترهای را مورد نقد قرار میدهند. ماهواره و شکل گیری شخصیت کودکان!!! منظور چیست؟! آیا می خواهید مفاهیم ماهواره و شکل گیری شخصیت کودکان را تشریح کنید؟! یا میخواهید نقش ماهواره را در شکل گیری شخصیت بررسی کنید!! لذا معتقدم باید عنوانی که انتخاب میکنید خیلی روشن و واضح بوده و خواننده را به خواندن مطلب وا داشته و حداقل به چکیده و ماهیت محتوای تان پی ببرد.. نکته دیگر اینکه مشخص نیست آیا این نوشته از خودتان است یا نقل قولی از دیگران بوده!!! یعنی شما ذکر منبع نفرمودید که مشخص شود که این مطلب را به امانت جمع آوری کرده اید و در اینجا ارائه می دهید یا اینکه خیر حاصل ذهنیات و پژوهش های خودتان است!
با سلام و ادب و احترام خدمت همشری عزیز
ضمن تشکر و قدردانی از شما، بابت راهنمایی های خوبتان کمال تشکر را دارم
تمام مواردی که شما به انها اشاره نمودید بسیار بجا و از نظر بسیاری از کارشناسان هم از موارد اصلی روی اوردن خانواده ها به شبکه های ماهواره ای می باشد،
اما این امور در سطح کلان قابل اجرا می باشند و به دست من و شما درست نمی شوند و اگر ما بخواهیم بیشتر روی این موارد تمرکز کنیم و انها را مهم تر از سایر موارد نشان دهیم، مردم و خانواده هایی را که جویای پیشرفت و یادگیری هستند تا حد زیادی دلسرد می کنیم و انها نیز به امید روزی که تلوزیون داخلی بتواند نیاز مخاطبان را براورد کند، کار مفیدی انجام نمی دهند و با گذشت زمان به دردی که بیشتر جامعه با ان دست به گریبان هستند گرفتار می شوند…
هدف من بیشتر حساس کردن خانواده ها، اهل قلم و کارشناسان در این زمینه بود تا با احساس مسئولیت جهت راهنمایی مردم اقدامهایی مفیدی انجام دهند.
قسمتیهایی از مطالب ارائه شده از اینترنت و چون اصل مطلب را تغییر دادم و منابع زیاد بودند،نیاز ندیدم که به این منابع اشاره نمایم و بخش هاییی از ان نیز برداشت و نظر خودم بود …
با تشکر از دقت نظر قلم شیرین و راهنمایی های سازنده شما…
همشهري عزيز
شما كه اينقدر ايرادهاي بجا مطرح كرده ايد. چرا كلمه ماهواره را به جاي گيردنده امواج ماهواره اي به كار مي بريد؟
ماهواره شي بزرگي است كه در مدار ژئوسنكرون به دور زمين مي گردد و فكر نكنم كودكان ما به آن دسترسي داشته باشند!!!
سلام و مانی نه وییتان مه که رو
ده ستان وه ش بو . مه تله بیوه جالب و موفید و لازم بی …
ئومیدواره نا باعیسو ئاگاهی هه م شاریه کانمان بو . موته ئه سفانه به ینو خانواده کانو شاره کیمانه نه ای موشکله فره مه وینمی
طبق مطلبی در سایت پروفسور مجید سمیعی :هیچگاه اجازه ندهید کودکان وقت زیادی را به بازیهای کامپیوتری اختصاص دهند . چون حجم زیادی اطلاعات غیر مفید که باعث آلودگی مغزی و فکری کودکان میشود وارد مغز کودک شده و جز آسیبهای جسمی و مغزی دستآوردی برای کودکان ندارد…