پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه : تغییر جزیی از زندگی است،زمانه با خود تغییر به همراه دارد.در طول سالیان سبک زندگی و باورهای مردم و رفتارشان عوض می شود این چیزی است که انکار نمی شود.کافی است نگاهی به عکس ها و فیلم های ده سال اخیر خویش بیندازیم تا این تغییرات را لمس کنیم.

تغییرات گاه مثبت هستند و کاه مخرب و زیان بار.

از مصادیق این تغییرات می توان به دگرگونی در نوع پوشش اشاره کرد که ملموس و محسوس است و البته که همیشه هم مثبت نیست.نمی شود منکر آن شد یعنی تغییر در پوشش لازم است بدیهی است که در همه جوامع هم رخ می دهد و همیشه هم با عنوان مد از آن یاد می شود در این جا قصد مقابله با مد را هم نداریم و نمی خواهیم از مزایا و معایب مد پرستی بگوییم چرا که آن خود مجالی دیگر می طلبد بلکه تنها قصد این است که کمی بیندیشیم که در کنار این تغییرات و رسوخ انواع مد به جامعه ما آفت هایی هم در زندگیمان قدم گذاشته اند که اندک اندک اما ویرانگر نقش خویش را ایفا می کنند.

ورود مدهایی که به نوعی نماد عریان گرایی و برهنگی و مروج آن در جامعه کوچک ما شده اند.فرهنگ پوشش تحت تاثیر عواملی چند نظیر ماهواره و رسانه های دیگر و شبکه های اجتماعی و مانکن های خیابانی با هدف و قصد مشخص و در پی پیشبرد اهداف فرهنگی و اقتصادی وارد پازل تهاجم فرهنگی شده  و یکی از ابزارهایی است که می کوشد ما را به سویی سوق دهد که عضوی از فرهنگ دهکده جهانی شویم.

اما در کنار این  وقتی پوشش یک جامعه از ارزش های اخلاق مدارانه و الهی به سمت فرهنگ های مادی گرایی و لذت خواهی برود آن جامعه سریعتر از خود تهی می شو د و راه انحلال فرهنگی خویش را سریعتر در بر می گیرد و در نتیجه به سوی لذت گرایی جنسی،بی قیدی و فروپاشی بنیاد خانواده می رود و در نتیجه فرهنگ برهنگی روز به روز توسط مدها و پوشش های عجیب گامی به جلو می نهد و حیا یک قدم عقب نشینی می کند تا جایی که قبح بسیاری از اعمال از بین می رود و می شود آنچه که نباید بشود و در این میان فغان و فریاد است که روز به روز بلندتر می شود و نتیجه آن می شود که جامعه ای که به شدت در پی پیشرفت و توسعه است در جا می زند و جوانانی باید چرخ مولد باشند اسیر دام مدهایی ناخوشایند می گردند.

جدا از وضع نامناسب این نوع لباسها که از مدهای ساپورت گونه تا مانتوهای باز و بی دکمه و پیراهنهای چسپان و اندام نما را در بر می گیرد مارک ها و نوشته های روی آن هم به شدت زننده و دور از شان یک جوان کرد مسلمان هستند و این نوشته ها به تنهایی می توانند مقاصدی را دنبال کنند که تامل در آنها تاسف آور است و چه بسا استفاده کنندگان از این نوع پوشش اصلا معنی و مفهوم عبارات و کلمات را نمی فهمند.

شاید با کمی دقیق شدن روی پیراهن جوانان و نوجوانانی که در کنار ما در خیابان راه می روند اصطلاحاتی نظیرREVAN به معنای اوج لذت جنسی یا KISSME به معنای مرا ببوس  و یا COOLCATبه معنای متجاوز جنسی و…. را ببینید و در کنار این ها دست بندها و گردنبندهای با مارکهایی که هر کدام پیام و مفهومی مبتذل دارند به راحتی دیده می شوند شکی نیست که رواج این نوع پوشش ها در غالب موارد از روی نا آگاهی و تقلید بی ضابطه و مخرب و به قصد آراستگی و زیبایی بیشتر صورت بگیرد اما به راستی باید پرسید آراستگی به چه قیمتی؟