آبادی من … / فرهاد صالحی
پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه آبادی من ای مظلوم ترین سرزمینم تو را فراموش نخواهم کرد زیر تهاجم چکمه های بیگانه ، تو را هرگز فراموش نخواهم کرد زیربمبهای خانمان سوز بیگانگان . فراموشت نمی کنم زخمهای پیکرت را و ویرانی خانهایت را . آبادی من دردهایت را می دانم آنگاه که مردمانت زیرآتش با […]
- ۰۶ مهر ۱۳۹۳
- کد خبر 9447
- 5 دیدگاه
پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه آبادی من ای مظلوم ترین سرزمینم تو را فراموش نخواهم کرد زیر تهاجم چکمه های بیگانه ، تو را هرگز فراموش نخواهم کرد زیربمبهای خانمان سوز بیگانگان .
فراموشت نمی کنم زخمهای پیکرت را و ویرانی خانهایت را . آبادی من دردهایت را می دانم آنگاه که مردمانت زیرآتش با کوله باری ازغم با گرسنگی بچه هایشان آواره شدند .
آبادی من دربه دری های مردمانت را از یاد نمی برم ، باغهای ویرانت را به یاد دارم، درختان سرسبزگردو را که تشنه به آب، آتش گرفتند را هرگز از یاد نمی برم . آبادی من مین های ضد انسانیتت راکه در زیرپوشش علفهای هرزپنهان بودند را از یاد نمی برم که چگونه جوانانت را قربانی می کرد. آبادی من ای خانه دانشمندان ، قلم جوانانت هرگز زمین ننشسته و ازتو خواهند نوشت .
از دانشجویان و استادان و مهندسان و پزشکان و معماران و معلمان و… که چراغ دانش را روشن نگه داشتند.
آبادی من زیبایی هایت را دوست دارم . کوه هایت را بر بلندای ایران وعراق را دوست دارم . آبادی من مردمانت را دوست دارم .
آبادی من دالانی می داند چه دردهایی را چشیده ای و چگونه در خلوت اجباری از مردمانت سرکرده ای . آبادی من تشنگی درختانت را می دانم . آبادی من هجوم ملخ ها را از خشکی و جنگ درذهن دارم . آبادی من علفهای هرز باغهایت را دیده ام . آبادی من از دستانی خبر دارم که ناامیدنشدند ونهال نوپای سبزی ونشاط رادوباره درزمینت نشاندند تا آوای حیات هرگز خاموش نگردد.
آبادی من دزآور ای قلعه آتش می نویسم از محرومیت و کمبودهایت ،از شلاق بی رحمانه زمستان برپیکرت ، از فقر ساکنینت ، ازبیکاری جوانان متخصص و تحصیلکرده ات…
آبادی من ای خانه آبا و اجدادیم تو را دوست دارم دوست دارم دوست دارم …
سلام اقای صالحی دستون درد نکنه خیلی قشنگ بود بذار ما هم از این جا یک سلام بفرستیم به مره-دره کمرسیاه- هانه قالاوا- دربند از دوستان هم خواهشمندم تشریف بیاورند قدمشون رو چشمامون
سلام به شما و به آبادی شما که آبادی منم هست. زیبا نوشتی دستتون درد نکنه
هرکه او دور ماند از اصل خویش بازجوید روزگار وصل خویش
برگردیم به روستاهایمان وآبادشان کنیم دور از وطن حرف شیرین زدن صدای تبل از دور است
وطن نه يك مكان و نه يك وجود فيزيكي از مكاني معلوم جغرافيايي كه دنيايي از حس واحساس خوشايند از خاطرات تلخ وشيرين كه در گذران زمان تلخي هايش هم به شيريني تبديل شده و حال و هواي خوش و تكرار جمله “يادش بخير” ضميمه هر خاطرات و تكرار ياد دوران در وطن است ،نوعي حس پاك و حس مقدس از نيك ياد نمودن وطن كه حضرت رسول فرموده اند : حب وطن از دينداري شخص سرچشمه ميگيرد . حس پاكي كه گرانبها ترين عنصر وجودي آدمي كه خون و جانش است با كمال شجاعت و رضايت و افتخار در راهش فدا ميشود و تاج زرين شهيد وطن بر تاركش درخشش ميكند . زيباترين اشعار و ترانه ها و سرودها در وصف وطن تبديل به حماسه ميشود و سرود هاي حماسي خون ها را به خروش و شعور و احساسات را جنب و جوش و توان و قدرت و بازوان را به قدرت نمايي و جنگ آوري تشويق ميكند . حب وطن و افتخار وطن است كه اشك از دل سنگي جاري ميسازد و آه سوزناك از درون بر مي آورد و …. اين است كه هر نويسنده و كاتبي و هر شاعر و شوريده اي و هر نفس و احساسي از اداي حق و حب وطن قاصر است و ناتوان . تقديم به مدير عزيز سايت و آبادي زيبا و مردمان ديندار و مستحسن و نيك كردار و با صفاي دزآور.
عالی بود دستتون درد نکنه